Χαιρετισμός του Αρχιεπισκόπου π. Νικόλαου στην κοπή της Βασιλόπιτας του Δήμου Τήνου:
Αδελφοί μου και αδελφές μου,
Στην αρχή κάθε νέας χρονιάς συνηθίζουμε να κάνουμε ευχές σε όσους αγαπούμε, ή απλώς γνωρίζουμε ή και τυχαία συναντούμε. Είναι ευχές που άλλες πραγματοποιούνται και άλλες όχι. Και αυτό διότι η αληθινή ευτυχία του ανθρώπου και μάλιστα ενός χριστιανού δεν εξαρτάται ούτε από την υγεία, ούτε από τα χρόνια πολλά, ούτε από την ειρήνη και τη γαλήνη, αλλά είναι κάτι που εξασφαλίζει η πίστη και η ελπίδα στο Θεό και η αγάπη στο Θεό και τον κάθε άνθρωπο.
Ζούμε ήδη την έκτη μέρα του 2020 και όπως διαπιστώσαμε οι πρώτες αυτές έξη δεν ήταν οι επιθυμητές για πολλούς.
Η Ζηνοβία μας έφερε κρύο και πολλά μπορόφ που κάποιους κράτησε μακριά από τον τόπο τους. Μετά από λίγες μέρες και αφού κόπασε ο χιονιάς ακούστηκαν γεγονότα που έβαλαν όλη την ανθρωπότητα σε περίσκεψη και άρχισαν να ηχούν τύμπανα πολέμου. Και σαν να μην έφθαναν αυτά έφθασε και Ηφαιστίων που δυσκόλεψε να ευλογηθούν τα παγερά νερά. Και όχι μόνο αυτό και γιορτάζουμε τα Φώτα με συνεχείς διακοπές στο φως.
Όλα αυτά όμως δεν μπορούν να μας κάνουν να χάσουμε την αισιοδοξία, την ελπίδα και τη χαρά μας, διότι μπορεί να πάγωσαν και να παγώνουν τα σώματά μας αλλά η καρδιά παραμένει ζεστή, διότι δεν κρυώνει με τον παγετό της φύσης, και θερμαίνεται όταν εκπληρώνει το σκοπό για τον οποίο πλάστηκε και δεν είναι άλλος από το να αγαπά.
Οφείλουμε να αγαπούμε όπως ο Κύριος μας δίδαξε. Να αγαπούμε ακόμη και εκείνους που δεν συμπαθούμε ή έχουν κάποιες διαφορές από μας.
Αν έτσι χρησιμοποιούμε την καρδιά μας, τότε δεν θα χρειαζόμαστε ευχές για το νέο έτος, διότι σίγουρα θα είναι ευτυχισμένο, αφού θα είναι από το Θεό ευλογημένο.
Αμήν.
