του Κώστα Δανούση

Τελικά δεν μπορέσαμε να κρατήσουμε ενεργό το Πνευματικό Κέντρο Πανόρμου (ΠΚΠ). Καταργήθηκε, παρόλο που είχε δικά του έσοδα. Οι αρμοδιότητές του μεταφέρονται στις υπηρεσίες του Δήμου, δηλαδή σε κάποιον δημοτικό υπάλληλο που ήδη είναι επιφορτισμένος και με άλλα καθήκοντα..

Το έργο, όμως, του ΠΚΠ, δεν είμαι μόνον να επιβλέπει τη λειτουργία των δύο μουσείων, αλλά να παράγει πολιτισμό, να προβάλει την πολιτιστική κληρονομία του τέως Δήμου Πανόρμου, να κρατήσει μέσα από εκδηλώσεις και δράσεις ζωντανή τη ταυτότητα του τόπου μας ως Κέντρου Πολιτισμού. Αυτό, όμως, επιβάλλει τη συγκρότηση από τον Δήμο μιας Επιτροπής εθελοντών, η οποία θα συνδράμει τον αρμόδιο υπάλληλο. Και επειδή από το δημοτικό ταμείο δε θα υπάρχει ούτε σάλιο (θα θέλουμε διεθνείς διαγωνισμούς για να πάρυμε ένα κιλό λουκούμια), η Επιτροπή θα πρέπει να αναζητήσει πόρους (χορηγίες, χορούς, κ.λπ.).

Το πιο σωστό θα ήταν η ίδρυση ενός Συλλόγου Φίλων Μουσείων Πανόρμου στα πρότυπα των Συλλόγων Φίλων των Αρχαιολογικών Μουσείων, πλην μια τέτοια προσπάθεια θα υπονομευόταν από τους στείρους κομματικούς ανταγωνισμούς (καπέλωμα).

Καταθέτω στις σκέψεις αυτές ως αφετηρία προβληματισμού. Μέσα από τη συζήτηση μπορεί να προκύψει καλύτερη λύση…