Κάθε φορά που ξεσπά μια νέα κρίση, μας κερνάτε το ίδιο κουρασμένο σενάριο: ιστορικές αναδρομές, μεγάλα λόγια, υποσχέσεις για έργα που «έρχονται» – και στο τέλος, οι πολίτες μένουν με τη λάσπη στα ποτήρια τους.

Όμως αυτή η κατάσταση δεν είναι καινούρια. Το θολό, γεμάτο αφρούς και λάσπη νερό δεν εμφανίστηκε χτες. Είναι μια πραγματικότητα που εδώ και μήνες βλέπουμε, μυρίζουμε και –δυστυχώς– αναγκαζόμαστε να καταναλώνουμε. Είναι ένας διαρκής εμπαιγμός στην αξιοπρέπειά μας και, κυρίως, μια απειλή για τη δημόσια υγεία.

Και όσο για τις δικαιολογίες περί «ζημιών», «τεχνικών προβλημάτων» ή «έκτακτων φαινομένων», σας προειδοποιούμε: μην τολμήσετε ξανά να τις επικαλεστείτε. Γιατί όταν κάτι γίνεται συστηματικά και διαρκώς, δεν είναι πια σύμπτωση. Είναι ανικανότητα ή αδιαφορία. Και τα δύο το ίδιο επικίνδυνα.

Οι πολίτες δεν ζητούν πια εξηγήσεις. Ζητούν λύσεις.