Γράφει ο Γεωλόγος Ιωάννης Ψάλτης, Τήνος 5 Σεπτεμβρίου 2024
ΥΔΡΟΥΣΑ (5). Η ΠΕΔΙΑΔΑ ΤΗΣ ΚΩΜΗΣ-ΚΑΛΛΟΝΗΣ
Συμπολίτες μου
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι, στην πεδιάδα της Κώμης – Καλλονής, όπου το υπόγειο νερό, το συναντούσε ο οποιοσδήποτε, σκάβοντας στους εξήντα πόντους κάτω από την επιφάνεια της γης, σήμερα, να είναι ξερά τα περισσότερα πηγάδια της !!!!!!
Ποιος θα μπορούσε να διανοηθεί ότι, ο Λαχανόκηπος της Αθήνας και ο σιτοβολώνας του νησιού μας, θα κατέληγε στην ερήμωση και στην μετατροπή του σε ζούγκλα καλαμιών και βάτων, αντί να αποτελεί τον κύριο άξονα της οικονομικής ζωής του νησιού μας , μέσω της ανάπτυξής του, με νέες τεχνολογίες στον πρωτογενή τομέα (Γεωργίας και κτηνοτροφίας) και το δευτερογενή τομέα (μεταποίησης).!!!!
Ποιος λογικός άνθρωπος μπορεί να δεχθεί ότι, η πεδιάδα της Κώμης-Καλλονής, αντί να έλκει τα νέα παιδιά της, στην περιοχή, να τα απομακρύνει από τη γη και τον πλούτο που μπορεί να τους προσφέρει;
ΟΛΟΙ ΜΙΛΟΥΝ, ΠΩΣ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΝΕΡΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ…..
Συμπολίτες μου ,
Το γεγονός , της έλλειψης νερού επιφανειακού και υπόγειου στην πεδιάδα της Κώμης, δεν οφείλεται σε καμιά περίπτωση στην ανομβρία των δυο-τριών τελευταίων ετών , ούτε στην υπερεκμετάλευση των υδροφόρων οριζόντων της περιοχής, όταν μάλιστα δεν υπάρχουν ουσιαστικές καλλιέργειες, σήμερα…..
Επισήμως τονίζουμε πως ο Μ.Ο. των ετήσιων βροχοπτώσεων τα τελευταία 24 χρόνια στο νησί μας, είναι σταθερός. Μετεωρολογικός σταθμός Αγροτικού Συνεταιρισμού….
ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΝΕΡΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΜΒΡΙΩΝ ΝΕΡΩΝ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΔΙΑΔΑ, ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ .
ΕΞΗΓΟΥΜΑΙ:
Όλοι φοβούνται το πλημμυρικό νερό . Η Περιφέρεια φροντίζει να καθαρίζει σε τακτά διαστήματα τις κοίτες των χειμάρρων που διασχίζουν την πεδιάδα. Πολύ σωστά. ΟΜΩΣ ΒΑΣΕΙ ΠΟΙΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
1. Βαθαίνουμε καθαρίζοντας συνεχώς την κοίτη των χειμάρρων της περιοχής, σε σημείο που η βάση της κοίτης τους, να ευθυγραμμίζεται με την επιφάνεια της θάλασσας, με αποτέλεσμα τα όμβρια νερά κατά την διάρκεια της βροχής, σε χρόνο dt (αυθημερόν) να μεταφέρονται στην θάλασσα, χωρίς να εμπλουτίζουν τους υδροφόρους ορίζοντες, ούτε στο ελάχιστο!!!!.
2. Μετατρέπουμε την κοίτη των χειμάρρων σε δρόμους, πατώντας και σφραγίζοντας τη βάση της κοίτης τους, με αποτέλεσμα να μηδενίζεται η κατείσδυση των όμβριων, στην διαδρομή τους μέσα στην πεδιάδα !!!.
3. Μια απλή επίσκεψη, αρκεί για να διαπιστώσουμε πως η επιφάνεια των χωραφιών βρίσκεται δυο-τρία μέτρα ψηλότερα από την κοίτη. Από που θα αποκτήσουν υδροφορία τα ανώτερα στρώματα της γης και η επιφάνεια της;;
4. Ο τεράστιος όγκος των καλαμιών και των βάτων μέσα στη πεδιάδα, αποτέλεσμα της εγκατάλειψης της, αυξάνουν στον μέγιστο βαθμό την εξατμησηδιαπνοή , έτσι, η όποια υγρασία αν υπάρχει, εξαφανίζεται από την επιφάνεια της γης.
5. Ο τεράστιος όγκος των καλαμιών και των βάτων αυξάνει την θερμοκρασία του εδάφους και της ευρύτερης περιοχής , η ατμόσφαιρα γίνεται αποπνικτική το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα να αυξάνει έτι περισσότερο, η εξάτμιση του όποιου επιφανειακού νερού λόγω της θερμότητας του εδάφους.
6. Δεν πρέπει να αγνοούμε επίσης την τεράστια μόλυνση των λίγων νερών που έχουν απομείνει, εξαιτίας της ανεξέλεγκτης ροής των αποβλήτων των γύρω χωριών μέσα την πεδιάδα, χωρίς να νοιάζεται κανένας αρμόδιος, για δεκαετίες , για αυτήν την κατάσταση.
7. Εκπέμπω ΣΟΣ για την είσοδο του θαλασσινού νερού στην ενδοχώρα της πεδιάδας και υφαλμύρωση των περιοχών της, με μη αναστρέψιμα αποτελέσματα.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ Η ΥΔΡΟΥΣΑ ( 5 )ΤΗΣ ΚΩΜΗΣ –ΚΑΛΛΟΝΗΣ ΝΑ Γ ΙΝΕΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΡΑΣΙΝΗ;;;;
Ένα ελπιδοφόρο πρόγραμμα , ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, βρίσκεται κατατεθειμένο, στα αρχεία της άλλοτε ΕΑΣΤ Τήνου ( σήμερα Αγροτικού Συνεταιρισμού Τήνου) από το έτος 1975. Συντάχθηκε, τότε, που όλοι μαζί ξεκινούσαμε τον αγώνα για την ίδρυση του Συνεταιριστικού Τυροκομείου Τήνου και χρειαζόμασταν περισσότερες κτηνοτροφές κλπ. Μιλούσαμε τότε για την δημιουργία μιας ενιαίας έκτασης, με καταγραφή των περιουσιών όλων των ιδιοκτητών της πεδιάδας, ΜΕ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΑ, ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, κλπ, ώστε να μειωθεί το κόστος της καλλιέργειας, ενός εκάστου μικρού κλήρου με ταυτόχρονη αύξηση της παραγωγής κτηνοτροφών κλπ .
Με τον τρόπο αυτό, δηλαδή μιας κοινής διαχείρισης της Πεδιάδας, μέσω του Συνεταιρισμού , να απολαμβάνει ο κάθε ιδιοκτήτης τα προϊόντα που του αναλογούσαν , ακόμη και εκείνοι οι οποίοι για διαφόρους λόγους διέμεναν εκτός Τήνου.
Ένα πρόγραμμα που στόχευε στην ανάπτυξη του πρωτόγεννούς Τομέα (Γεωργίας –κτηνοτροφίας) και της μεταποίησης των παραδοσιακών προϊόντων μας, που θα συνέβαλε αποφασιστικά στην παραμονή και αύξηση του πληθυσμού των Κάτω Μερών, με την δημιουργία έξυπνων γεωργικών επιχειρήσεων .
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΩΤΕΡΑ.
Σήμερα υπάρχουν πολλά εργαλεία, οικονομικά, Ευρωπαϊκά προγράμματα στήριξης, ειδικοί επιστήμονες κλπ. που μπορούν να ενισχύσουν το νησί μας και την αειφόρο ανάπτυξή του.
ΟΙ ΣΥΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΜΕΡΩΝ ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΟ, Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ‘’ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ’’, Ο ΔΗΜΟΣ, Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ,Ο ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ, ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ….ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ
ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ:
- Η ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΓΡΙΖΑΣ
- ΜΙΚΡΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑΚΙΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΥ ΣΤΙΣ ΚΟΙΤΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΡΩΝ του τύπου του Συλλόγου ‘’ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ’’
- ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΣΤΑΘΜΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΤΗΣ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΡΩΝ
- ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΡΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΕΔΙΑΔΑ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΕΙΣΔΥΣΗ
- ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ,ΤΟΥΝΕΛ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΠΗΓΑΔΙΩΝ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΕΙΜΑΡΡΟΥΣ ΓΙΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΥΔΡΟΦΟΡΕΩΝ ,
ΣΥΝΘΗΜΑ ΜΑΣ : ΚΑΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΝΕΡΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΣ ΚΟΛΥΜΠΗΘΡΑΣ .
Αν υλοποιήσουμε ένα μέρος από τα παραπάνω, η υδρούσα των Κάτω Μερών, θα αναταχθεί με απόλυτη βεβαιότητα (νερά υπάρχουν) . Αν δεν ενεργήσουμε σωστά και γρήγορα , τότε θα μας προλάβει η θάλασσα η οποία καιροφυλακτεί να πληρώσει τα κενά του υπεδάφους με αλμυρό νερό και τότε θα έχουμε μη αναστρέψιμη κατάσταση…………….
Ιωάννης Μ. Ψάλτης
Γεωλόγος
Συν. Καθηγητής Φυσιογνώστης
Μετ/κος : ΣΕΛΜΕ ,Περιβάλλον, Σύγχρονα προγράμματα στην εκπαίδευση
Ακολουθεί η συνέχεια μέρος έκτο
Υ.Σ. Όταν συναντιόμαστε με τον συμπατριώτης μου, κ. Μάρκο Αμοιραλή Εστιάτορα, θυμόμαστε, πως το καλοκαίρι του 1966 δεκαεπτάχρονα παιδιά και οι δυο μας, βρεθήκαμε καταμεσής της πεδιάδας της Κώμης , εκείνος, για αλωνίσουν οι γονείς του τα κριθάρια τους και εγώ, εργάτης-γραμματικός για να εισπράττω το αντίτιμο (τα αλεστικά) της Αλωνιστικής Μηχανής. Τρείς μήνες (Ιούνιος-Σεπτέμβριος 1966 ) η αλωνιστική παρέμενε στο ίδιο σημείο του κάμπου, παράγοντας εκατοντάδες χιλιάδες κιλά κριθάρι, και αναρίθμητες μπάλες άχυρα , για να τραφούν, πάνω από χίλιες αγελάδες και μοσχάρια.
Ο Πλούτος της περιοχής ήταν εμφανής την εποχή εκείνη, ωστόσο οι άνθρωποι έφυγαν ως θυρωροί στην Αθήνα ή άλλαξαν επάγγελμα κατεβαίνοντας προς την πόλη ……
Σκληρά εργαζόμενοι από παιδιά, εμείς, μπορούμε να μιλάμε ελεύθερα και να συμβουλεύουμε με τις γνώσεις μας τους νεότερους……
