Γράφει ο καθ. Γιάννης Κορίνθιος
Όταν ζεις μακριά στα ξένα -πάνω από πενήντα χρόνια- το μυαλό σου συχνά σεργιανάει στο χωριό “με εικόνες που έχεις αναθρέψει κάτω από ξένους ουρανούς μακριά απ’ τον τόπο σου” (Σεφέρης).
Το χωριό, όπου κι αν ζεις, πάντα θα το έχεις στην καρδιά σου. Είναι το αγκυροβόλι σου.
“´Ενα χωριό χρειαζόμαστε όλοι, έστω και μόνο για να φύγουμε. Χωριό σημαίνει να μην είμαστε μόνοι, να ξέρουμε ότι ακόμα κι όταν δεν είμαστε εκεί, αυτό μας περιμένει” (Cesare Pavese).
Τον περασμένο Μάρτιο γύρισα στην Τήνο και παρέμεινα στην Καλλονή για 100 ολόκληρες μέρες. Εξαιτίας αυτού του παράλογου πολέμου!
Τόσο πολύ καιρό είχα να ζήσω στο χωριό από το 1958!
Πολλά τα χρόνια που πέρασαν από τότε. Με χαρές, λύπες και δοκιμασίες.
Πρέπει να πω ότι όταν και όσο έρχεσαι στο χωριό σου, και ιδιαίτερα όταν έχεις κάποιον να σε περιμένει, τόσο πιο κοντά έρχεσαι και με τον ίδιο σου τον εαυτό.
Δεν είναι λίγο ν´ ακούς τη γλώσσα σου και να σε χαιρετούν όλοι με το μικρό σου όνομα.
Αλλά αντιλαμβάνεσαι όμως ότι όλα αυτά είναι μια μικρή παρένθεση στη ζωή σου κι ότι σύντομα πρέπει να επιστρέψεις στο σπίτι σου, στη δουλειά σου, στα παιδιά σου.
Δεν είναι εύκολο να φεύγεις, δεν μπορείς όμως και να μείνεις, όσο κι αν το θέλεις. Κάποια στιγμή πρέπει πάλι να φύγεις.
Μια ζωή διχασμένη είναι η ζωή όσων ζουν μακριά από τον τόπο τους.
Όμως έτσι είναι η ζωή με ανταμώματα και αποχαιρετισμούς.
Δεν είναι βέβαια καθόλου εύκολο να φεύγεις από το χωριό σου γιατί αλλού είναι η ζωή σου, η οικογένειά σου, η δουλειά σου, οι υποχρεώσεις σου. Δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι μακριά από όσους αγαπάς. Είναι δύσκολο προπάντων να αφήνεις πίσω σου τους ηλικωμένους γονείς σου με την αίσθηση πως ό,τι κι αν χρειαστούν κάποια στιγμή εσύ θα βρίσκεσαι μακριά. Δεν είναι εύκολο…. Είναι οδυνηρό και δυσβάστακτο.
Αυτή η παρατεταμένη διαμονή μου στο χωριό κοντά στον αιωνόβιο πατέρα μου, που είχε μείνει μόνος επειδή η γυναίκα που τον φρόντιζε πολύ καλά δεν μπορούσε πια να επανέλθει από τη χώρα της λόγω των κυρώσεων που είχαν επιβληθεί, μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά την ΜΟΝΑΔΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ Η ΟΠΟΙΑ ΤΕΛΕΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗΣ ΤΗΝΟΥ.
Αυτή η Μονάδα διαθέτει Διοικητικό Συμβιούλιο, Δντή/Διοικητικό Υπεύθυνο, Γραμματέα, νοσηλευτές, καθαρίστριες, μαγείρους και ιατρούς.
Είναι μια φιλόξενη Μονάδα που προσφέρει στους ηλικιωμένους μας, που έχουν ανάγκη ιδιαίτερης και εξειδικευμένης φροντίδας, περίθαλψη, ηρεμία, ειρήνη, παρέα, προστασία και αγάπη.
Τα συγχαρητήριά μου στο προσωπικό αυτής της Μονάδας που φροντίζει τους ηλικιωμένους μας με ενθουσιασμό, υπευθυνότητα, ευαισθησία, σεβασμό και περισσή αγάπη.
Τους αξίζει η εκτίμηση όλης της Τήνου.
