Μέσα από τις οθόνες, ο Νίκος Νικολόπουλος μας μεταφέρει την νοσταλγικότητα μίας γυναίκας που αναπολεί τον παλιό καλό καιρό στο πανέμορφο νησί μας. Τα συναισθήματά της είναι ανάμεικτα καθώς νοσταλγεί τα παλιά ενώ προσπαθεί να αφαιρέσει τα χρόνια από το πρόσωπό της, μαζί και τα σημάδια του χρόνου όπως οι ρυτίδες, με μία πέτρα.
Όπως τα υπόλοιπα έργα της έκθεσης που παρουσιάζεται ονόματι «ΣΥΝ(+) ΘΛΙΨΙΣ» στο δημοτικό σχολείο Εξώμβουργου, το έργο εκφράζει τη σύγκρουση φαντασίας καθώς η γυναίκα φαντάζεται πως μπορεί να ξαναγίνει νέα και την πραγματικότητα που είναι το γεγονός πως όταν περνάει ο χρόνος δεν μπορείς να τον ξαναφέρεις πίσω.
Αν ενδιαφέρεστε, η έκθεση πραγματοποιείται και εκτείνεται ως το καφέ Σέρβιαμ και θα είναι επισκέψιμη έως τις 20 Αυγούστου του 2024. Το έργο που περιγράψαμε παραπάνω λέγεται Λήθη.
Jean M. Psaltis
Το παραπάνω κείμενο που δημοσιεύεται μαζί με άλλα 7 ως κριτική της έκθεσης +ΘΛΙΨΙΣ που παρουσιάζεται στην Ιερά Μονή Ουρσουλινών (20 Ιουλίου – 20 Αυγούστου 2024) στο πλαίσιο του προγράμματος «Όλη η Ελλάδα Ένας Πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού. Τα άρθρα αυτά δημοσιεύονται ακριβώς όπως τα
έγραψαν τα παιδιά (10-14 ετών) που συμμετείχαν στις 22 Ιουλίου 2024 στο εργαστήριο δημιουργικής γραφής «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ» που διοργανώθηκε στο παράλληλο πρόγραμμα της έκθεσης.
Εικόνες: οι φωτογραφίες ανήκουν στους μικρούς δημοσιογράφους.
Ιδέα, σύλληψη, παιδαγωγός: Σοφία Ελίζα Μπουράτση, θεωρητικός τέχνης και επιμελήτρια
Παιδαγωγός σχετικά με τη δημοσιογραφία: Βαγγέλης Ζαλώνης, ιδρυτής και διευθυντής του Tinos Today