Η κουβέντα με τον συγγραφέα-δημοσιογράφο Βασίλη Ρούβαλη περιστρέφεται γύρω από την υπόθεση της γραφής, τη λογοτεχνία, αλλά και για ό,τι αφορά στην Τήνο, ως τόπο και προορισμό…
Ο ίδιος αποφασίζοντας να διαμείνει μόνιμα στο νησί δεν σταμάτησε τη δραστηριότητά του στον χώρο του ελληνικού βιβλίου. Και όχι τυχαία «πήρε τη σκυτάλη» της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Διεθνούς Λογοτεχνικού Φεστιβάλ Τήνου (24-27 Ιουλίου, σε Χώρα-Αρνάδο-Βωλάξ) από τον ιδρυτή πρόεδρό του, ποιητή κι εκδότη Ντίνο Σιώτη.
Τι σημαίνει η ανάληψη ενός καλλιτεχνικού θεσμού όπως ετούτος;
«Ένα φεστιβάλ απαιτεί ισορροπίες ουσίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης… Η Τήνος, πέρα από ευλογημένος τόπος, διαθέτει αποθέματα μιας μακράς στον χρόνο πολιτισμικής ταυτότητας. Η τέχνη του μαρμάρου και η γλυπτική, η ζωντανή λαϊκή κουλτούρα, τα δύο χριστιανικά δόγματα, οι σημαντικοί ζωγράφοι και λογοτέχνες και επιστήμονες, που συνυπάρχουν εδώ.
Το νησί διαθέτει κοινό που ενδιαφέρεται κι αναζητεί την επαφή με τις Τέχνες. Όλ’ αυτά αποτελούν τεράστιο στοίχημα που
αναλαμβάνει κανείς δίχως περιστροφές, ώστε να το κερδίσει.
Με την πολύχρονη εμπειρία μου στο πεδίο της πολιτιστικής πολιτικής, πιστεύω στη θεσμική εξέλιξη του φεστιβάλ, ακόμη πιο δυναμικά, ώστε τα επόμενα χρόνια ν’ αποτελεί εδραιωμένη τηνιακή “σφραγίδα” στον χάρτη της ελληνικής περιφέρειας, πέραν των μεγάλων αστικών κέντρων».
Το ΔΛΦΤ απευθύνεται μόνο σε Τηνιακούς; Σε τι επικεντρώνεστε εσείς;
«Σαφώς οφείλει, όπως κάθε σύγχρονη τέτοια διοργάνωση, να δίνει διπλή προτεραιότητα – τόσο στο ντόπιο κοινό όσο και στους επισκέπτες. Γι’ αυτό άλλωστε ο Ντίνος Σιώτης είχε σκεφτεί εξαρχής να γίνεται σταθερά στα τέλη Ιουλίου… Γενικά, τα φεστιβάλ οφείλουν να προσελκύουν το κοινό μέσα από ενδιαφέρουσες προτάσεις και ιδέες. Είναι ο λόγος που ήδη φέτος ανοιγόμαστε πέραν της λογοτεχνίας, στο σινεμά, στη φωτογραφία, στη μουσική.
Ο στόχος είναι οι Τηνιακοί να χαίρονται τις εκδηλώσεις, ν’ αποκομίζουν καλλιτεχνικά ερεθίσματα, να δημιουργούν. Κι άλλο τόσο, όσοι έρχονται στο νησί να “ξέρουν” το φεστιβάλ, να καταφθάνουν εδώ και γι’ αυτό».
Είναι μια μεγάλη συζήτηση η συνάρτηση πολιτισμού και τοπικής οικονομίας…
«Ναι, ο πολιτιστικός τουρισμός είναι κύρια στόχευση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Τρέφει την αυριανή πραγματικότητα στον ευρύτερο ανταγωνισμό. Το πιστεύω κι εγώ, ακράδαντα. Κι όταν γίνει κατανοητή η δυναμική κλίμακας της πολιτιστικής οικονομίας, θα έχει επιτευχθεί μεγάλο όφελος για τις τουριστικές επιχειρήσεις, τους κατοίκους, το ντόπιο καλλιτεχνικό στοιχείο της Τήνου».
Η δική σας τακτική ποια θα είναι, στη συνέχεια;
«Επιδιώκουμε την εξωστρέφεια, αναζητούμε συνεργασίες, σχεδιάζουμε δράσεις. Κι αναμένουμε το πλάνο ν’ αποφέρει καρπούς σταδιακά… Ξέρετε, τα λεφτά είναι απαραίτητα, αλλά δεν είναι το παν! Προηγείται η γνώση, το πώς και το τι ακριβώς χρειάζεται η επιτυχία».
Κάποιες ιδέες, όπως;
«Το πρόγραμμα μεταφεστιβαλικών εκδηλώσεων, στη διάρκεια του χειμώνα. Με ταινίες, θέατρο, εικαστικά, εκπαιδευτικά προγράμματα, όπου σημείο αναφοράς είναι η λογοτεχνία, η φιλαναγνωσία. Κι ακόμη, αναζητούμε χώρο για έδρα της φεστιβαλικής βιβλιοθήκης που διαμορφώνεται εν προόδω.
Τα θεωρώ σημαντικότατα, όλα. Έχουμε ήδη στήριξη σοβαρών φορέων πολιτισμού όπως το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Γκαίτε, το Ινστιτούτο Θερβάντες. Από δίπλα και οι επίσημοι φορείς, ο δήμος, η περιφέρεια. Όπως και επαγγελματίες, με βλέμμα στο αύριο και πρόσημο προόδου της Τήνου».