Έτσι αποχαιρέτησε τη Αδ. Γλυκερία την τοπική εκκλησία της Τήνου.
Αν ένας μπαμπάς ή μια μαμά απομακρυνθεί από ένα παιδί του, λογικά, λυπάται.
Με παρόμοιο τρόπο, και εμείς, λυπόμαστε όταν απομακρυνθούμε από τα παιδιά τα οποία, χάρη του Θεού, γεννάμε για την αιώνια ζωή.
Όμως, αφού είμαστε ιεραπόστολοι της Εκκλησίας σε όλο τον κόσμο, είναι λογικό ότι, λόγο των αναγκών της Εκκλησίας, μία μέρα είμαστε εδώ και άλλη μέρα… μόνο ο Θεός ξέρει πού.
Έτσι, ελεύθερα, μπορούμε να ψάλουμε:
Όπου θέλει ο Θεός
Όπως θέλει ο Θεός
Όποτε θέλει ο Θεός
Ο αποχαιρετισμός ποτέ δεν είναι όμορφος.
Είτε όταν είσαι σε ένα μέρος για πολλά χρόνια, είτε για λίγο.
Αλλά πάντα, πάντα, υπάρχουν πολλά για να ευχαριστήσουμε!
Ευχαριστώ πρώτα τον Θεώ που θέλησε με την δική του Θεία Πρόνοια να είμαι αυτό το καιρό μαζί σας.
Ευχαριστώ επίσης τις Ηγουμένες μου, που με έστειλαν εδώ.
Ευχαριστώ τον Επίσκοπο και όλο τον Κλήρο που με πατρική προσοχή πριν να έρθουμε στην Τήνο, φρόντισαν για όλα, και μετά, κάθε μέρα μας παρέχουν ότι χριζόμαστε, από τις πνευματικές ανάγκες, ιδιαίτερα την καθημερινή Θεία Λειτουργία μέχρι τις πιο ασήμαντες ανάγκες ακόμη και την κατάλληλη πρίζα για να δουλεύουν οι σόμπες στα δωμάτιά μας.
Ευχαριστώ και τις Αδελφές μου, τις μοναχές και τους Πατέρες του Ενσαρκωμένου Λόγου για την οικογενειακή και πνευματική τους εγγύτητα.
Τελικά ευχαριστώ όλους και καθένα από εσάς για την φιλία σας, για την φιλοξενία σας, για την θερμή σας φροντίδα για μας.
Πολύ ευχαριστημένη είμαι που έμεινα στην Ελλάδα διότι για μας σημαίνει πολλά η ελληνική κουλτούρα. Και ας το πούμε στα αρχαία:
Ό Λόγος σάρξ ἐγένετο, ἑλληνικῶς!
Δηλαδή, ο Θεός έγινε άνθρωπος, και όχι μόνο σάρκα, «έγραψε, υπόγραψε» με το δικό του τρόπο στα ελληνικά, αφού διάλεξε την ελληνική γλώσσα να γραφεί η Καινή Διαθήκη.
Είμαι πολύ ευχαριστημένη που γνώρισα την Τήνο και τον κόσμο της.
Για κάποιον που γνωρίζει αρκετούς διαφορετικούς τόπους, διαπιστώνει ότι η Τήνος είναι ένας πάρα πολύ ιδιαίτερος τόπος.
Το καταπληκτικό της τοπίο, το υγιεινό της τοπίο συμβάλλει σε μία υγιεινή ζωή.
Και τόσο εποικοδομητικό περιβάλλον συμβάλλει στον υγιή νου.
Μακριά από τις φασαρίες των μεγάλων πόλεων…
Μακριά από τις φασαρίες! ‘Έτσι πρέπει να είναι και οι ψυχές μας, απομονωμένες από όλα αυτά που εμποδίζουν να ακούμε μέσα την γλυκιά φωνή του Θεού.
‘Όλα αυτά που κάναμε, να αφήσουμε την πατρίδα και την οικογένεια μας, να μάθουμε τόση δύσκολη γλώσσα έχουν μια τιμή:
την τιμή των ψυχών σας.
Για μας ο καθένας και η κάθε μια από σας έχει μια άπειρη αξία:
Το αίμα που στο Γολγοθά έτρεξε από την πλευρά του Χριστού.
Μην το ξεχάσετε!
Επιπλέον, συγχωρείστε μας αν δεν ήμαστε άξιοι να τον μαρτυρούμε με τις ζωές μας.
Είναι αλήθεια ότι δεν είναι όμορφο να φεύγει κάποιος μόλις έχει συνηθίσει…
Και θα ήτανε τέλειο αν ήμαστε περισσότερες μοναχές, για να βοηθάμε σε περισσότερες ενορίες.
Όμως αν και είμαστε πολλές αδερφές στο τάγμα μας, δεν είμαστε αρκετές για να απαντάμε σε όλες τις αιτήσεις.
Πού πηγαίνω τώρα;
Πάω στο επαρχιακό σπίτι μας, στην Ρώμη. Εκεί χρειάζεται πολύ δουλειά ως γραφείο, αρχείο, δουλειά μεταφράσεων, χαρτιά, πολλά χαρτιά.
Επίσης, από εκεί περνάνε συχνά όλες οι μοναχές από την επαρχία, και τότε πρέπει να τις υποδεχτούμε, να τις φιλοξενούμε, να μαγειρεύουμε, να φτιάχνουμε και να ετοιμάζουμε κρεβάτια, κ.τ.α.
Εκεί, μένουν τώρα και τέσσερες αδελφές άρρωστες. Όχι μεγάλες σε ηλικία, αλλά νέες και σοβαρά άρρωστες. Και παίρνω την ευκαιρία να σας πω ότι, στην αφιερωμένη ζωή, η ουσία δεν είναι τι και πόσα πράγματα κάνουμε, αλλά η ουσία βρίσκεται στην ίδια αφιέρωση της ζωής στον Θεό.
Συνεπώς με τις θυσίες των αφιερωμένων βοηθείται όλη την Εκκλησία.
Αυτό όμως δεν δικαιολογεί να μην κάνουμε τίποτα και να περιμένουμε όλα από το Θεό.
Μπορείτε να κάνετε και εσείς πάρα πολλά για την Εκκλησία της Τήνου και όλο τον Κόσμο. Να προσεύχεστε για νέες κλήσεις ιερατικές και μοναχικές κλήσεις. Είμαι σίγουρη ότι δεν υπάρχει κρίση κλήσεων αλλά κρίση απαντήσεων.
Να προσεύχεστε και να προσφέρετε τις δουλειές σας και τις καθημερινές σας μικρές θυσίες.
Είσαστε πολύ σημαντικοί για μας. Άρα, για να γίνει πράγματι αυτό, αφού πιστεύουμε στην κοινωνία των αγίων είναι απαραίτητο να είμαστε μυστηριακά ενωμένοι με τον Χριστό και μεταξύ μας
Πώς;
Θα το πω με τα λόγια του Αγίου Ιωάννη Μπόσκο. Κάνοντας
– Καλές και καθαρές κοινωνίες
– και καλές και σοβαρές εξομολογήσεις
Ελπίζοντας ότι αυτό θα κάνετε και εσείς, θα συναντιόμαστε μπροστά στο Αγιότατο Μυστήριο!
Τήνος, 18 Φεβρουαρίου 2020
Αδελφή SSVM, María del Dulce Nombre Costantini
Αδ. Γλυκερία
