Με τη συμμετοχή ενός μεγάλου πλήθους τελέστηκε επίσημο Αρχιερατικό Μνημόσυνο για την αιώνια ανάπαυση της ψυχής του αείμνηστου π. Αντώνη Φόνσου.
Για πρακτικούς λόγους και μεγαλύτερης χωρητικότητας ατόμων τελέστηκε στον Καθεδρικό ναό της Παναγίας του Ροδαρίου στην Ξινάρα της Τήνου.
Την Αρχιερατική μνημόσυνο Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος μας π. Νικόλαος και μαζί του συλλειτούργησαν όλοι οι ιερείς μας που εργάζονται στην Εκκλησία της Τήνου.
Ο ναός είχε διαμορφωθεί σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διατάξεις της πολιτείας και της Εκκλησίας για την αποφυγή συνωστισμού τόσο στο εσωτερικό όσο και προς προαύλιο χώρο.
Στο εκκλησιαστικό όργανο, ως συνήθως, συνόδευε τα ασματικά μέρη της Θεία Λειτουργίας ο μουσικός κ. Πέτρος Ρήσσος, ο οποίος συνεχίζει να δείχνει την αγάπη του για την Εκκλησία με πολλούς τρόπους.
Ως ευαγγελική περικοπή είχε επιλογή εκείνη των Μακαρισμών και μετά την ανάγνωση της από τον Διάκονό μας π. Μάριο Φώσκολο, ο Αρχιεπίσκοπος εξήγησε τους μακαρισμούς και είπε:
Πριν από δύο μήνες ο π. Αντώνης μέσα στην ησυχία της νύκτας, χωρίς να ενοχλήσει κάποιον, περνούσε από το σπιτάκι του στον Κρόκο στην αιώνια κατοικία του Θεού Πατέρα.
Η Παναγία η Ευαγγελίστρια, την οποία πάντα αγαπούσε και υπηρετούσε, και τα τελευταία χρόνια χωρίς φωνή την δοξολογούσε, ήταν σίγουρα στο προσκέφαλό του και ο Αναστημένος Χριστός τον υποδέχτηκε γιορτινά μαζί με όλους τους αγίους και αγίες της τοπικής μας Εκκλησίας.
Οι μακαρισμοί που και σήμερα ακούστηκαν από το λόγο του Κυρίου διαχέουν φως στη ζωή μας , αποκαλύπτουν τον μοναδικό τρόπο που οφείλουμε να διέλθουμε την επίγεια ζωή μας για να είμαστε για πάντα ευτυχισμένοι και ευλογημένοι.
Για τους προφήτες οι μακαρισμοί ήταν κάτι που αφορούσε το μέλλον, ήταν μία ελπίδα. Για τον Ιησού όμως είναι το παρόν και εξασφαλίζουν το μέλλον. Οι μακαρισμοί αναγγέλλουν ότι η Βασιλεία του Θεού ήδη ξεκινά από την ίδια τη γήινη ζωή μας.
Ο Ιησούς δεν περιορίστηκε στο να αναγγείλει τους μακαρισμούς, αλλά και τους έζησε. Δεν είναι λοιπόν μία ουτοπία αλλά το πρόγραμμα της ζωής του Ιησού που πρέπει να γίνει και πρόγραμμα ζωής του κάθε μαθητή του και κάθε μαθήτριάς του.
Η λέξη «μακάριος» που αναφέρθηκε σήμερα εννέα φορές. Είναι μια λέξη ευχής, υπόσχεσης, ευτυχίας, βεβαιότητας που ο Ιησούς παρουσιάζει αυτό που ακολουθεί με τον συνεχή χριστιανικό αγώνα όσων προσπαθούν να μιμηθούν τη δική του ζωή.
Ας δούμε όμως ποιό είναι το πνεύμα αυτών των μακαρισμών:
Μακάριοι οι πνευματικά πτωχοί:
ο μαθητής που γίνεται φτωχός στο πνεύμα, δεν στηρίζει τη ζωή του μόνο στις δυνάμεις του και τα χαρίσματά του, αλλά κυρίως εμπιστεύεται στο Θεό και επαναλαμβάνει όχι από συνήθεια αλλά με πίστη ότι «έχει ο Θεός». Και έτσι γίνεται και υλικά φτωχός, όταν τα υλικά αγαθά του δεν τα διαθέτει μόνο για τον εαυτόν του αλλά και για τον βρισκόμενο σε ανάγκη αδελφό του.
Μακάριοι όσοι πενθούν: Ο μαθητής κάνει δικά του τα προβλήματα της Βασιλείας του Θεού και υποφέρει. Υποφέρει διότι η Εκκλησία δεν είναι ενωμένη, διότι όσοι την αποτελούν δεν είναι άγιοι, για κάθε τι που συμβαίνει γύρω του και διαπιστώνει ότι δεν γίνεται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
Μακάριοι οι πράοι: ο πράος μαθητής δεν προστρέχει στη βία, αλλά εμπιστεύεται το Θεό, έχει εμπιστοσύνη στην αγάπη, στην αλήθεια και στη δικαιοσύνη, ακόμη και σε όλες τις δύσκολες στιγμές σκέπτεται τον λόγο του Ιησού: «Μάθετε από μένα ότι πράος είμαι και ταπεινός στην καρδιά».
Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη: ο μαθητής γνωρίζει ότι ένα κόσμο πιο δίκαιο δεν πρέπει μόνο να τον περιμένουμε, ούτε να θέλουμε να τον οικοδομούν οι άλλοι και εμείς να τον απολαμβάνουμε. Όλοι μαζί οφείλουμε να εργαζόμαστε γι’ αυτόν τον καλύτερο κόσμο που είναι η Βασιλεία του Θεού.
Μακάριοι οι ελεήμονες: ο μαθητής που ξέρει ότι είναι αντικείμενο της αγάπης του Θεού, γίνεται υποκείμενο της ευσπλαχνίας και της προσφοράς στους άλλους, ιδιαίτερα σε όσους στερούνται τα πάντα.
Μακάριοι όσοι είναι καθαροί στην καρδιά: ο μαθητής είναι καθαρός όταν είναι απλός, όταν δίνεται χωρίς περιορισμούς, όταν δεν βλέπει παντού το κακό, αλλά μόνο τις προσπάθειες που γίνονται για να επικρατήσει το καλό.
Μακάριοι οι ειρηνοποιοί: ο μαθητής του Ιησού συμβάλλει με κάθε μέσο για να επικρατήσει η ειρήνη. Η ειρήνη του Κυρίου. Ο μαθητής του Χριστού δεν ξεχνά πως ο Κύριος δίνει τη δική του ειρήνη σε όσους την ζητούν. Αυτή την ειρήνη του Κυρίου οφείλει όχι μόνο να την κηρύττει αλλά και να την βιώνει στην καρδιά του, να τη μεταδίδει στο σπιτικό του, στο χωριό του και πιο πέρα.
Μακάριοι όσοι καταδιώκονται για τη δικαιοσύνη: ο αληθινός μαθητής του Ιησού δεν απαλλάσσεται από τις δυσκολίες. Ακόμη και το γεγονός ότι είναι μαθητής του Χριστού αποτελεί λόγο διωγμού και κίνδυνο για την ίδια τη ζωή του. Αλλά όταν διώκεται σημαίνει ότι ευρίσκεται από τη μεριά του Ιησού.
Μακάριοι θα είστε όταν θα σας βρίσουν και σας καταδιώξουν και πουν εναντίον σας κάθε κακό, λέγοντας ψέματα εξ αιτίας μου.
Συχνά η καρδιά του ανθρώπου αναζητά διαφορετικούς μακαρισμούς από αυτούς που προτείνει ο Ιησούς: Για τους ανθρώπους μακάριοι είναι οι πλούσιοι, οι φθασμένοι, οι τυχεροί, εκείνοι που δεν αναγκάζονται να ζητούν, όσοι πάντα καταφέρνουν να επιπλέουν, πατούν πάνω στα πτώματα των άλλων και προχωρούν.
Αληθινά μακάριοι θα είμαστε και εμείς, αν ζούμε όπως ο Ιησούς μας υπενθύμισε σήμερα με τους μακαρισμούς που ακούσαμε. Αυτούς τους μακαρισμούς προσπάθησε στη ζωή του να βιώσει ο αγαπητός μας αείμνηστος πατέρας Αντώνης προσπάθησε στη ζωή του να βιώσει και προσωπικά πιστεύω, ότι με τη χάρη του Θεού, τα κατάφερε.
Μετά τη Θεία Λειτουργία η οικογένεια του αείμνηστου π. Αντώνη πρόσφερε στους πολυάριθμους παρόντες κέρασμα και μία αναμνηστική εικόνα.
www.kantam.gr
