Ημέρα μοναδική η σημερινή της Ανάστασης του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Το γεγονός αδυνατεί να το περιγράψει ο ανθρώπινος νους, το βιώνει όμως η καρδιά μας και το εκφράζει με φωτισμένους ύμνους η Εκκλησία μας. Έτσι λοιπόν τονίζει ο πάνω αναστάσιμος ύμνος την χαρά των λαών, αφού με την Ανάσταση του Χριστού νικήθηκε ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου, ο θάνατος. Λαμπρή και φωτοφόρα η σημερινή ημέρα για όλους τους λαούς του κόσμου. Το μήνυμα της Ανάστασης του Θεανθρώπου όχι μόνο προς εμάς τους χριστιανούς αλλά και προς όλο το κόσμο, σ ́ όλη τη γη.
Ο Χριστός όπως είχε πει στους μαθητές του αναστήθηκε μετά από τρεις ημέρες από το σταυρικό του θάνατο. Κανείς δεν αντιλήφθηκε το πώς ο Χριστός βγήκε μέσα από τον τάφο. Είναι γεγονός που ξεπερνά τη ανθρώπινη λογική. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες που φύλαγαν τον τάφο βλέπουν τον τάφο άδειο ύστερα από την μετακύλιση του βράχου που βρισκόταν στην είσοδο, λόγω του γενομένου σεισμού.
Ήταν η πρώτη φορά που αναστήθηκε άνθρωπος με τη δική του θέληση. Το σώμα και ψυχή του Ιησού λόγω της θεότητας του δεν γνώρισαν φθορά όπως των άλλων ανθρώπων κι έτσι μπόρεσε ο Θεάνθρωπος Κύριος ν ́ αναστηθεί. Ο Χριστός είχε πεθάνει ως άνθρωπος αλλά ως Θεός ήταν αθάνατος. Η θεότητα που ήταν ενωμένη με το ανθρώπινο στοιχείο δεν άφησε το ανθρώπινο σώμα και τη ψυχή του να διαφθαρούν. Ο θάνατος δεν μπόρεσε να κρατήσει το Θεάνθρωπο Κύριο στη κατάσταση των νεκρών κι έτσι ο Χριστός φεύγει από εκεί. Είναι ο πρώτος άνθρωπος που μπόρεσε να ξεφύγει από το τόπο του Άδη. Το βασίλειο των νεκρών γνωρίζει πλέον την ήττα του, αφού ο Θεάνθρωπος Χριστός όχι μόνο ξεφεύγει ο ίδιος αλλά παίρνει από εκεί και όσες ψυχές πίστεψαν στον ερχομό του. Μαζί του ξεφεύγουν από το φοβερό εκείνο τόπο εκείνες οι ψυχές που τον δέχονται ως Σωτήρα. Ελευθερώνονται μαζί του ακόμη και οι δύο πρώτοι άνθρωποι ο Αδάμ και η Εύα, όπως χαρακτηριστικά φαίνονται στη Ορθόδοξη εικόνα της Ανάστασης. Όλες αυτές οι ψυχές χάρη στο έργο του Χριστού έφυγαν από τη σκοτεινή και φοβερή φυλακή του Άδη και πέρασαν στη φωτεινή και χαρούμενη πλευρά της αιωνιότητας κοντά στο Χριστό, αναμένοντας πλέον και την ανάσταση των σωμάτων στη δεύτερη παρουσία του Κυρίου. Για εμάς τους ζωντανούς, ο θάνατος τώρα πλέον δεν είναι η τελευταία λέξη της ζωής μας, αφού με την Ανάσταση του Κυρίου νικήθηκε αυτός. Τώρα πλέον ο θάνατός μας είναι το άνοιγμα μίας πόρτας που εισερχόμαστε στην αιωνιότητα. Γι ́αυτό και το θάνατο του ανθρώπου τον θεωρούμε ως έξοδό του στην αιώνια ζωή. Μιλούμε για την εξόδιο ακολουθία της κηδείας.
Συγχρόνως εγγύηση για την μελλοντική ανάσταση όλων μας αποτελεί και η Ανάσταση του Χριστού. Πιστεύουμε ότι όταν πάλι έρθει ο Χριστός για δεύτερη φορά στη γη τότε θα γίνει και η ανάσταση των νεκρών. Άρα λοιπόν μετά την Ανάσταση του Χριστού έχουμε κοίμηση του ανθρώπου, όχι θάνατο αυτού. Μιλούμε για κοιμητήρια και όχι νεκροταφεία όπου αναπαύονται τα σώματα των ανθρώπων προσωρινά, περιμένοντας τη δεύτερη έλευση του Χριστού και την ανάσταση των σωμάτων τους. Να λοιπόν γιατί η Ανάσταση του Χριστού είναι και δική μας ανάσταση. Δεν είναι ένα γεγονός μόνο για το Χριστό αλλά αφορά κι εμάς τους ίδιους. Η νίκη του Χριστού κατά του θανάτου είναι και δική μας νίκη. Τώρα πλέον δεν φοβόμαστε το θάνατο αφού καταργήθηκε η δύναμή του από το Θεό. Ο Χριστός μετά την Ανάστασή του θα παραμείνει άλλες σαράντα ημέρες στη γη μέχρις ότου αναληφθεί στους ουρανούς. Γι αυτό κι εμείς για σαράντα ημέρες θα λέμε το «Χριστός Ανέστη» και θα γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού. Όμως και κάθε Κυριακή η Εκκλησία έχει Πάσχα και γιορτάζει την Ανάσταση, εξού και η ονομασία της ως η ημέρα του Κυρίου, ως η ημέρα που αναστήθηκε ο ιδρυτής της ο Χριστός. Το κλίμα στην Εκκλησία κάθε Κυριακή είναι έντονα αναστάσιμο και χαρούμενο.
Μπορεί λόγω της σημερινής πρωτόγνωρης κατάστασης να μη ζήσαμε πνευματικά και όπως έπρεπε το Πάσχα. Όμως μπορούμε να το εορτάσουμε για σαράντα ημέρες ακόμη μέχρι την απόδοσή του, αλλά και κάθε Κυριακή στην Εκκλησία.
Είθε η Ανάσταση του Χριστού να μας δίδει ελπίδα και δύναμη για την αντιμετώπιση της πανδημίας μέχρι να εξέλθουμε νικητές.
Χριστός Ανέστη! Χρόνια Πολλά!
Πάσχα 2020
Βαγγέλης Περιβολαράκης
Θεολόγος
