Είμαι εκλεγμένο μέλος του Τοπικού Συμβουλίου Πανόρμου με την παράταξη του Δημάρχου Τήνου. Με την παρούσα γνωστοποιώ ότι από σήμερα αποχωρώ από την δημοτική του παράταξη και ομάδα. Η απόφασή μου αυτή έρχεται να σφραγίσει μία περίοδο 18 μηνών, που πέρασε μέσα σε σχετική απραξία και πλήρη ψυχική αποξένωση μεταξύ των τοπικών μελών της δημοτικής ομάδας.
Στην Κοινότητα Πανόρμου έχουμε σωρεία προβλημάτων. Δεν πετάω στα σύννεφα. Έχω πλήρη αντίληψη της κατάστασης που βιώνουμε σαν νησί και σαν χώρα. Όμως αυτό που ζω επί 18 μήνες δεν έχει καμία σχέση ούτε με όργανο τοπικής αυτοδιοίκησης ούτε με δημοτική ομάδα.
Δεν υπάρχει κανένας ψυχικός δεσμός με τους συναδέλφους της πλειοψηφίας. Καμία ενημέρωση, «με το σταγονόμετρο» δυο κουβέντες μετά από σειρά παρακλήσεων. Καμία αρμοδιότητα για μένα. Κανένα πνεύμα συνεργασίας. Ποτέ δεν υπάρχει μια εισήγηση, για συζήτηση ούτε λόγος. Έχω καταθέσει σειρά προτάσεων, που δεν συζητήθηκαν ποτέ! Ενός ανδρός αρχή, βασιλεύει στην Κοινότητα Πανόρμου. Όποιος τολμήσει να ζητήσει να πούμε δυο κουβέντες παραπάνω, θεωρείται ξένο σώμα. Αυταρχισμός και μυστικοπάθεια, εντελώς αδικαιολόγητα αφού όλοι -υποτίθεται- ότι ήρθαμε για να εκπροσωπήσουμε καλύτερα και πιο αποτελεσματικά το κοινωνικό σύνολο των χωριών μας.
Μπήκα μπροστά στην προσπάθεια να εξασφαλίσουμε τη δημιουργία Πυροσβεστικού Σταθμού στην περιοχή μας, που τελικά έγινε.
Αγωνίστηκα για να επανασυσταθεί ο Επαγγελματικός Σύλλογος δίνοντας το ερέθισμα πρωτίστως στους νέους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στην περιοχή της Έξω Μεριάς να συμμετέχουν σε μία συλλογική προσπάθεια.
Στάθηκα και στέκομαι όσο μπορώ, στη Σχολή Καλών Τεχνών, που τη θεωρώ -κυριολεκτικά- την καρδιά του χωριού και όλης της Κοινότητας αλλά και ολόκληρης της Έξω Μεριάς.
Έχω βάλει στο τραπέζι, από πολύ καιρό, το θέμα των ανεπιτήρητων και αδέσποτων ζώων, που όλοι οι αρμόδιοι το υποτιμούν και τίποτα δεν γίνεται. Χωρίς κινδυνολογίες, αυτό έχει εξελιχθεί σε μάστιγα της Έξω Μεριάς και ιδιαίτερα των οικισμών της με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τα ζώα καταστρέφουν τα πάντα (και την πραγματική, υγιή, κτηνοτροφία, που στενάζει κάτω από τον αθέμιτο ανταγωνισμό…..). Τις ξερολιθιές της Τήνου, σε λίγο, θα τις βλέπουμε μόνο σε φωτογραφίες. Υποχρεώνονται όλοι οι συμπολίτες να δώσουν από το υστέρημά τους για περιφράξεις επί περιφράξεων. Χιλιόμετρα πλέγματα στις περιφέρειές μας, οπτική ρύπανση και αν -ό μη γένοιτο- ξεσπάσει μια πυρκαγιά, θα το πληρώσουμε ακριβά. Σήμερα 12.000 με 13.000 άγρια κατσίκια αλωνίζουν στην Έξω Μεριά και η δημοτική αρχή σφυρά αδιάφορα. Καμαρώνει για το «χειροποίητο νησί», που σε λίγο θα είναι το νησί του συρματοπλέγματος, επ ωφελεία των λίγων και επί ζημία των πολλών. Το θέμα αυτό είναι το σοβαρότερο που αντιμετωπίζει ο τόπος.
Οι ανεμογεννήτριες παίρνουν σειρά η μία πίσω από την άλλη.
Ο χώρος που θα δεχθεί τα οικοδομικά υλικά, μπάζα κλπ. στη θέση «ΠΑΤΕΛΑ», απειλεί τον Πύργο και τα γύρω χωριά και η αρνητική μου θέση αγνοήθηκε και λοιδορήθηκε.
Η κατάσταση των δημοτικών κτιρίων, τραγική.
Το αλουμίνιο και το πλαστικό αρχίζουν να εδραιώνονται μέσα στους παραδοσιακούς οικισμούς μας.
Ο εθελοντισμός (που κάποτε στα μέρη μου μεγαλούργησε), ξεχασμένη έννοια του παρελθόντος. Και για ποιο λόγο να ιδρώσει εθελοντικά κάποιος, όταν γύρω του όλα υποβαθμίζονται και καταστρέφονται χωρίς αντίλογο; Όταν βασιλεύει η ασυδοσία; Πώς να πείσεις σε αυτές τις συνθήκες, για συλλογική οργάνωση και δράση;
Αδιαφορία, άγνοια, ανευθυνότητα. Κανένας δεν καταλαβαίνει την ευθύνη να διαχειρίζεσαι τις τύχες και το μέλλον της Ιστορικής Κοινότητας Πανόρμου. Έχω τη βεβαιότητα ότι κινούμαστε σε εντελώς λάθος κατεύθυνση. Γιατί προϋπόθεση για να πάμε μπροστά είναι να κοιτάξουμε και να σεβαστούμε το παρελθόν μας. Να κατανοήσουμε από πού ερχόμαστε και ποια ευθύνη πήραμε στις πλάτες μας. Η στάση της πλειοψηφίας δείχνει έλλειψη σεβασμού σε όσα θαυμαστά κληρονομήσαμε στην περιοχή μας. Δεν είναι μόνο τα ίδια τα χωριά μας, είναι η μαρμαροτεχνία, η λαϊκή αρχιτεκτονική μας (κελιά, ξερολιθιές, ανεμόμυλοι, περιστεριώνες και άλλα), τα λατομεία μας, είναι όλο το σύνολο του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος της Έξω Μεριάς.
Σήμερα δεν υπάρχει όραμα, δεν υπάρχει σχέδιο, δεν υπάρχει όρεξη ούτε καν για συζήτηση. Δεν δημιουργούμε τίποτα το ελπιδοφόρο για τους νέους της περιοχής μας.
Δεν με εκπροσωπεί αυτός ο τρόπος «σκέψης» και «δράσης» Δεν αντέχω άλλο την υποβάθμιση του τόπου μου και δεν έχω λόγο να συμμετέχω σε μια τέτοια πλειοψηφία.
Θα συνεχίσω να υπηρετώ τον κόσμο των χωριών μου ως ανεξάρτητο μέλος του Τοπικού Συμβουλίου κι ελπίζω κάτι να καταφέρω. Τουλάχιστον δεν θα με ταυτίζει κανείς με αυτά που σας περιέγραψα και που δεν έχουν ίχνος υπερβολής.
Τήνος 25 Φλεβάρη 2021
Ιωάννης Βαλάκας του Ονουφρίου
