Το τελευταίο αυτό διάστημα η τοπική μας Εκκλησία έζησε και συνεχίζει να ζει καταστάσεις δύσκολες.
www.kantam.gr
Το απόγευμα της Κυριακής 20 Σεπτεμβρίου 2020, έκλεισε μια πόρτα μιας μοναχικής κοινότητας. Ήταν η στιγμή που ο Κύριος δεν ήθελε άλλο να βλέπει την αδελφή Θηρεσία να υπερβαίνει εαυτόν και παρά τα μεγάλα προβλήματα υγείας της, να επιμένει να συνεχίζει να προσφέρει, με τον ίδιο ζήλο κι αγάπη, όσα άρχισε να προσφέρει στη νεαρή της ηλικία, όταν πριν από πενήντα χρόνια έκανε τις τελικές υποσχέσεις της στο μοναχικό τάγμα των Ουρσουλινών Μοναχών. Ο Κύριος αποφάσισε να την ξεκουράσει και της ζήτησε, με έναν ανώδυνο τρόπο για εκείνη, οδυνηρό όμως για μας, να αφήσει τον κόσμο αυτό και να πάει κοντά Του στον ουρανό, εκεί όπου δεν υπάρχει θλίψη, πόνος και στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.
Αύριο Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020, το πρωί θα κλείσει επίσης η πόρτα μιας άλλης μοναχικής κοινότητας, αυτή των Ιησουϊτών Πατέρων στα Λουτρά. Ο Τελευταίος μοναχός που ζούσε εκεί, πράγματι «μοναχός», κλήθηκε από τους Ανωτέρους του, θέλοντας να τον βοηθήσουν να αναχωρήσει από την Τήνο και να εγκατασταθεί στην Αθήνα στην εκεί μοναχική κοινότητα των Πατέρων.
Ο γνωστός σε όλους μας π. Δημήτριος Δαλέζιος, ο πάντα πρόθυμος κι έτοιμος να καλύψει κάθε ποιμαντικό ή λειτουργικό κενό στην τοπική μας Εκκλησία, αφού συμπλήρωσε την πρώτη επταετία και τη δεύτερη δεκαετία του στα Λουτρά της Τήνου, ο «πάντα επί ποδός» μοναχός μάς άφησε κι έφυγε για να ξεκουραστεί στην Αθήνα.
Και η παρουσία για ένα χρονικό διάστημα του π. Μαυρικίου έδωσε ένα άλλο τόνο παρουσίας των Πατέρων στο νησί αλλά δεν ήταν έτοιμη να εκτιμήσει τη νέα μορφή ποιμαντικής που πρόσφερε ο π. Μαυρίκιος με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο.
Σήμερα κάλεσα τους τρεις αυτούς Ιησουίτες Πατέρες και όσους δικούς μας ιερείς μπορούσαν να έρθουμε εδώ στον ναό αυτό και να τελέσουμε την Ευχαριστία για το μεγάλο έργο που επιτέλεσαν οι Πατέρες τόσο στις ενορίες μας όσο και στο Ιερό Προσκύνημα της Ιεράς καρδίας του Ιησού στο Εξώμβουργο, το οποίο ίδρυσαν και για σειρά ετών λειτούργησαν και προώθησαν μεταξύ των μελών της Εκκλησίας μας την ευλάβεια προς την Ιερά Καρδία. Ήδη από τις 4 Σεπτεμβρίου εμπιστεύθηκαν αυτό το Ιερό Προσκύνημα στην Αρχιεπισκοπή μας και είμαστε έτοιμοι παρά την έλλειψη ιερέων να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών τους και να συνεχίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε να εξασφαλίσουμε στην τοπική μας Εκκλησία δύο πνευματικά αλεξικέραυνα που θα την προστατεύουν από τα δεινά και τις κακοτοπιές στη διάρκεια της πορείας της.
Πατέρα Πέτρο, Πατέρα Δημήτριε, Πατέρα Μαυρίκιε, στο πρόσωπό σας εκφράζουμε το μεγάλο ευχαριστώ και την ειλικρινή ευγνωμοσύνη μας για την μακροχρόνια και καρποφόρα προσφορά σας στην τοπική μας Εκκλησία. Με χαρά θα πληροφορούμαστε, έστω και κατά αραιά χρονικά διαστήματα έφθασε κάποιος Πατέρας ή κάποιοι Πατέρες στα Λουτρά της Τήνου τους οποίους με χαρά θα υποδεχόμαστε και θα θυμόμαστε την όλη εδώ ιστορική παρουσία σας η οποία σας η οποία λάμπρυνε την Εκκλησία μας και την ευρύτερη κοινωνία μας.
Στον π. Δημήτρη ένα ιδιαίτερο μεγάλο ευχαριστώ για την εδώ συμπαθητική και ενεργό παρουσία του, η οποία και θα μείνει ιστορική εφόσον επί της εποχής του και με εντολή των ανωτέρων του ολοκληρώθηκε η συνεχής παρουσία των Πατέρων στο νησί της Τήνου.
Ανεξιχνίαστα τα σχέδια του Θεού. Εμείς τα ακολουθούμε και προσφέρουμε τους εαυτούς μας, και όλες μας τις πνευματικές και σωματικές δυνάμεις μας για να πραγματοποιήσουμε αυτά τα σχέδια του Θεού για τη δική Του δόξα και το πνευματικό όφελος της τοπικής μας Εκκλησίας.
Και για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Ιώβ λέω με πίστη: «Εκείνος μας τα έδωσε Εκείνος μας τα πήρε. Ας είναι ευλογημένο το όνομά Του». Εκείνος γνωρίζει καλά πόσο τον χρειαζόμαστε και είμαι βέβαιος ότι ποτέ δε θα μας αφήσει μόνους, διότι εμείς θα τους επαναλαμβάνουμε με όλη της δύναμη της ψυχής: «Μείνε μαζί μας Κύριε»!
Σεβαστέ Ηγούμενε στων Πατέρων Ιησουιτών στην Ελλάδα, π. Πέτρο δεχθείτε σας παρακαλώ εκ μέρους της τοπικής μας Εκκλησίας ένα συμβολικό δώρο. Είναι το Κλειδί του Καθεδρικού μας Ναού στην Τήνο, αυτός συμβολίζει όλη την τοπική μας Εκκλησία. Με αυτό μπορείτε να συνεχίσετε να ανοίγετε την πόρτα της Εκκλησίας μας η οποία θα σας ενθυμείται πάντοτε, αλλά να ανοίγετε και την πόρτα της καρδιάς μας, διότι στο πρόσωπό σας αγαπούμε όλους του Πατέρες Ιησουίτες.
