Ανοίγει η ψυχή σου πάνω στα βουνά της Τήνου και ζωντανεύουν μέσα από τα πολύχρωμα από κόσμο μονοπάτια, οι στράτες των προγόνων μας !!!!
Αλήθεια πόσες σκέψεις μας κυρίευσαν χτες. Πόσα τράβηξαν οι άνθρωποι αυτοί για να μεταφέρουν τα προϊόντα τους !!!
Πόσο επίπονη η καλλιέργεια της γης στα οροπέδια!!!
Πόσες δυσκολίες για να μεγαλώσουν τις φαμίλιες τους στα σκαρφαλωμένα στο βουνό σπίτια του παλιού οικισμού της Καρδιανής και στις κατοικιές που συναντήσαμε κοντοζυγώνοντας την Καλλονή.
Πόσο πάλευε ο αέρας να δαμάσει τις πέτρες και τα φρύγανα στο Τρίκαστρο και στη Μέλισσα !!
Και μετά από αυτή τη χθεσινή μυσταγωγική πανδαισία συναισθημάτων, χρωμάτων όψεων και μορφών ακολουθούν τα μεγάλα ερωτήματα.
Εμείς τι κάνουμε για να προστατέψουμε αυτή τη μαγεία του μοναδικού Τηνιακού τοπίου ????
Πιστεύω ότι αυτό ήταν το καλύτερο μνημόσυνο στη μνήμη του Δημήτρη Παυλάκη
