Πριν λίγο καιρό μου έγινε πρόσκληση από το τμήμα μηχανολόγων του επαλ της Τήνου για να επισκεφτώ το νησί και να μιλήσω στους μαθητές των σχολείων του νησιού για το πολυ σοβαρό ζήτημα της οδικής ασφάλειας.

Όπως ξέρετε και ξέρουμε, τα ελληνικά νησιά μετρούνε κάθε χρόνο πολλές απώλειες από τροχαία ατυχήματα, ιδίως νέων ανθρώπων, οπότε για μας ήταν αυτονόητο να δεχτούμε την πρόταση και να έρθουμε στο νησί (μαζί με την Βάσια).

Όπως θα δείτε στην αφίσα, το πρόγραμμα είναι γεμάτο, αλλά επίσης θα δείτε πως οι φορείς που συμμετέχουν είναι πολλοί για να γίνει η επίσκεψη αυτή εφικτή. Κάποιος βοήθησε με την διαμονή, κάποιος με την διατροφή, κάποιος με τα μεταφορικα. Και όλοι μαζί συνεργαζόμαστε και με ότι δυνάμεις έχουμε για να πούμε STOP στην οδική ΑΝασφάλεια.

Βρίσκομαι στο νησί της Τήνου εδώ και λίγες μέρες για εκπαιδευτικές επισκέψεις στα σχολεία και τους μαθητές του νησιού αλλά σήμερα προέκυψε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.

Μια σειρά από συμπτώσεις έφεραν ανθρώπους κοντά, που βάλθηκαν να πραγματοποιήσουν ένα από τα πιο τρελά μου όνειρα, να πάω βόλτα με σκάφος και να έρθω ακόμα πιο κοντά με την θάλασσα. Θα μου πει κάποιος “σιγά το όνειρο” αλλά δε θα συμφωνήσω, γιατί υπήρχαν δυσκολίες που έπρεπε να ξεπεραστούν που μου το έκαναν τόσο δύσκολο όλα αυτά τα χρόνια.

Ήρθε όμως η ώρα να το ζήσω και θέλω να πιστεύω ότι θα το θυμάμαι για πάντα αλλά και ότι θα μου δώσει δύναμη να κυνηγήσω και αλλά όνειρα στο προσεχές μέλλον.

Υ.Γ.: Εγώ στο νησί ήρθα κυρίως να προσφέρω και να δώσω, αλλά οι άνθρωποι της Τήνου με αγκάλιασαν σαν δικό τους άνθρωπο και μου χάρισαν αγάπη, ελευθερία και όνειρα. Έπεται και συνέχεια…