Μαξιμιλιανός Μποέμ
Ο Maximilian Emanuel Boehme γεννήθηκε το 1994 στο Αμβούργο και μεγάλωσε στην Τήνο. Ο Boehme ζει και εργάζεται στη Γερμανία και την Ελλάδα, ως φοιτητής, ακτιβιστής και φωτογράφος.
Προσεγγίζει την τέχνη από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Ως ακτιβιστής ασχολείται με το πολιτικό θέατρο εδώ και χρόνια, ως φοιτητής προσεγγίζει συστηματικά τους διάφορους καλλιτεχνικούς τομείς, μέσω των κινηματογραφικών σπουδών και της γλωσσολογίας. Η ένωση αυτών αντικατοπτρίζεται στις φωτογραφίες του Boehme.
«Τα διάφορα πρόσωπα της πέτρας»
Κάποιος κάποτε είπε στις πέτρες, «γίνε άνθρωπος». Αλλά εκτός από τους ενθουσιώδεις ορυκτολόγους, στους οποίους οι πέτρες «μιλούν», για τους υπόλοιπους δεν είναι αντιληπτό. Εάν όμως αφιερώναμε χρόνο να προσέξουμε το ακίνητο, χωρίς έκφραση όπως νομίζουμε ότι είναι η πέτρα, θα αποκαλύπταμε ένα βάθος ζωής χωρίς σύνορα. Μέσα από τις φωτογραφίες του Boehme μπορεί κανείς να δει αυτό το βάθος με υπέροχη λιτότητα. Και αξίζει τον κόπο.
Τα βράχια δείχνουν την τεράστια ποικιλομορφία τους, κυρίως σε γκρίζους και καστανόχρωμους τόνους. Άλλοτε φανερώνουν τις ρουστίκ καμπύλες τους στο δυνατό φως του ήλιου, άλλοτε κρύβουν τις βαθιές ουλές τους στις σκιερές χαράδρες τους και μερικές φορές δίνουν το αίσθημα ότι βιάζονται. Η ιστορία που λέει ο Boehme, στη σειρά φωτογραφιών του, είναι ένα ταξίδι μεταξύ συμμετρίας και δυναμικής. Διηγείται πώς η διαχρονικότητα των τεκτονικών δυνάμεων δημιουργεί μοναδικότητα και αξιοπιστία.
Οι «πέτρες του», δεν αποκαλύπτουν το σύνολο αλλά ένα χαρακτηριστικό τους. Η πέτρα δεν παραμένει πέτρα. Διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους. Όπως για παράδειγμα οι πέτρες που εμφανίζουν τα παράλληλα στρώματά τους, σαν να ήθελαν να δείξουν με υπερηφάνεια το βάρος των προηγούμενων χιλιετιών που κουβαλούν μ’ επιτυχία. Και σαν να προσθέτουν νέα στρώματα στην ταυτότητά τους. Μια ακριβής ποικιλομορφία, που σχεδιάζετε σταδιακά.
Άγριες, άθικτες, με πολλές όψεις, τραχιές, σημαδεμένες από μάχες. Δημιουργούνται, συγχωνεύονται και διαφέρουν μέσα από τις λεπτομέρειες. Στέκουν αγέρωχες, με τα γκρίζα ανάγλυφα τους που διογκώνονται στο φως και δείχνουν τις όμορφες πλευρές τους. Γυμνές σαν ερωτύλοι αποσυρμένοι και υπάρχει κάτι σχεδόν φανταστικό σ’ αυτή την απομόνωση. Λες και κρύβουν ένα μυστικό. Τι; Αναρωτιέται κανείς;
Όπου στήνεται ο φακός, αποκαλύπτονται προσωπικότητες και μυστικισμός. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στην καλοκαιρινή Τήνο. Για τον Boehme, η κύρια εστίαση ήταν στα γεωμετρικά σχήματα. Γι ‘αυτόν συμβολίζουν το παρόν που δημιουργήθηκε μέσα από αμέτρητες ανεξιχνίαστες διαδικασίες.
