Στην Κώμη υπάρχει ένα λεγάτο, το οποίο χάνεται στον χρόνο, όπου κάποιος κάτοικος της Κώμης δώρισε ένα περιβόλι στην εκκλησία, αφήνοντας όμως σαν παρακαταθήκη “περπέτουα” (δηλ. για πάντα) την υποχρέωση στην εκκλησία να μοιράζει ρεβύθια σε όλους τους κατοίκους του χωριού.

Αυτή η ευγενική και φιλάνθρωπη πράξη εκείνου του ανθρώπου συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας όπου πια ο σύλλογος του χωριού έχει αναλάβει την Μεγάλη Πέμπτη να βράσει ρεβύθια και να τα προσφέρει δωρεάν στους κάτοικους της Κώμης.

Για πολλά χρόνια το καζάνι αυτό βρισκόταν σε κεντρικό σημείο όπου οι κάτοικοι περνούσαν κατά την διάρκεια της μέρας με τα κατσαρολικά τους για να πάρουν την μερίδα τους.

Τα τελευταία όμως χρόνια ο σύλλογος στρώνει κοινό τραπέζι στην ενοριακή αίθουσα, για όλο τον κόσμο που βρίσκεται αυτές τις μέρες στο χωριό, σερβίροντας ρεβύθια σε όλους, όπου μέσα από αυτή την συνεύρεση και με αυτό το λιτό γεύμα δημιουργείται μια ζεστή ανθρώπινη ατμόσφαιρα αντάξια αυτής που επικρατεί τις ημέρες του Πάσχα.