Γράφει η Έπαρχος Τήνου
Αναστασία Δεληγιάννη – Άσπρου
Το τελευταίο διάστημα στο νησί μας, βλέπουμε πάρα πολλά περιστατικά δηλητηρίασης ζώων και αυτό είναι ένα φαινόμενο που πρέπει σαν κοινωνία να το καταγγείλουμε, να το απομονώσουμε και να το εξαλείψουμε.
Η αλήθεια είναι ότι η δηλητηρίαση είναι μια από τις χειρότερες μορφές κακοποίησης ζώων. Όταν κάποιος βάζει φόλα, τα ζωάκια την τρώνε, μιας και θεωρούν ότι είναι τροφή και κάποια στιγμή, που ο δράστης δεν θα είναι καν εκεί, βρίσκονται νεκρά, έπειτα από αρκετές ώρες. Συνήθως, δεν υπάρχει μάρτυρας για την πράξη και ο δράστης κινείται ανενόχλητος, καθώς δεν υπάρχει ύποπτος, οπότε ακόμα και η καταγγελία στην Αστυνομία το μόνο που θα προκαλέσει είναι ίσως μια μήνυση κατά αγνώστων.
Η δηλητηρίαση δηλαδή είναι ένα έγκλημα που γίνεται με «διαφορά χρόνου» και έτσι δημιουργεί «ασφάλεια» στο δράστη !!!
Τα δηλητήρια που χρησιμοποιούνται ως φόλες βρίσκονται εύκολα και παντού, μιας και δεν είναι παράνομο να αγοράσει κάποιος φυτοφάρμακα ή γεωργικά λιπάσματα, είτε είναι επαγγελματίας είτε ερασιτέχνης.
Όμως, «η κακοποίηση ζώων πρέπει να χτυπάει σαν καμπανάκι στην κοινωνία μας»!!!!
Έχει βρεθεί ότι ο βασανισμός και η θανάτωση ζώων στην ανήλικη ζωή σχετίζονται άμεσα με την εγκληματική συμπεριφορά στην ενήλικη ζωή. Αξίζει τον κόπο να αναλογιστεί κανείς, ακόμα και αν δεν θεωρεί τον εαυτό του φιλόζωο, ότι αυτή η συμπεριφορά θα εκφραστεί στο μέλλον απέναντι στο παιδί, στη γυναίκα, στην κοινωνία εν γένει και γι’ αυτό θα πρέπει να αρχίσουμε να γινόμαστε παρατηρητικοί, διότι οι δράστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι ανάμεσά μας και με την αντικοινωνική συμπεριφορά τους, που εκφράζεται στα ζωάκια συντροφιάς ή στα αδέσποτα, μολύνουν την κοινωνία μας.
Η δηλητηρίαση ζώων είναι μια υπόθεση που μας αφορά όλους.