Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή στους θεσμοθετημένους και μή φορείς για την οικονομική κατάσταση του Ιδρύματος και ήταν σαν να έπεσε κεραυνός εν αίθρια. Δεν τα ξέραμε; Και στο τέλος κατηγορηθήκαμε ότι αργήσαμε κιόλας.
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή και κάποιοι μας μίλησαν για διαβαθμισμένα και αδιαβάθμητα έγγραφα και ότι η φρασεολογία της επιστολής καθιστά το Ίδρυμα μη βιώσιμο.
Προτείνω στο εξής να διοικούν το Ίδρυμα δικηγόροι και δάσκαλοι.
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή και κάποιοι πιάστηκαν από μια λέξη (Λάθος; Ας το παραδεχτώ.) και ξέχασαν ότι ο εντεταλμένος βιάστηκε να απαντήσει προκαταλαμβάνοντας δημοκρατικά την γνώμη του Δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου.
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή και κάποιοι από τη Δημοτική Αντιπολίτευση μας χώρισαν ξανά σε δικούς σας και άλλους προάγοντας το κλίμα συνεργασίας και σύμπνοιας.
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή και κάποιοι μίλησαν για ελεγκτικό συνέδριο και απιστία. Τα ίδια μας απάντησαν προ καιρού και οι πολυαγαπημένοι αδελφοί εν Χριστό της Αποστολικής Διακονίας.
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή κα κάποιοι μίλησαν για ευαγή καθιδρύματα.
Υπάρχει ποσοστό προσφοράς κάτω του οποίου ένα ίδρυμα καθίσταται μη ευαγές;
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή και κάποιοι μας είπαν ότι με νομοθετική ρύθμιση μπορεί να παραγραφεί το χρέος και να καταργηθεί το θεσμοθετημένο 5% της Αποστολικής Διακονίας.
Αν είναι τόσο εύκολο. Τόσα χρόνια γιατί δεν έγινε;
Τα θεσμοθετημένα θέλουν συναίνεση αλλιώς χτυπάς ¨στου κουφού την πόρτα¨.
Δεν λέω να μην το επιχειρήσουμε.
Αν όμως με το ένα δάχτυλο δείχνουμε την Αποστολική Διακονία (αυτή είναι η δαμόκλειος σπάθη) με το άλλο πρέπει να δείχνουμε τους εαυτούς μας.
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή και κάποιοι μας είπαν ότι ο Παπανδρέου διέγραψε χρέη του Ιδρύματος σε μια νύχτα.
Άλλοι καιροί. Άλλη η φύση του χρέους. Και ο Παπανδρέου πέθανε.
Βλέπει κάνεις κάποιον άλλο Παπανδρέου;
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή και κάποιοι μας είπαν ότι η Πανάγια το 1800 έδινε χρήματα, έφτιαχνε δρόμους, υδροδοτούσε και ηλεκτροδοτούσε το νησί.
Ε και; Πρέπει να συνεχίζει να το κάνει μέχρι το 3000 και μάλιστα σαν θεσμοθετημένο και ανταποδοτικό;
Το Ίδρυμα στο διάβα της ιστορίας του έδωσε τα πάντα για τον αγώνα του 1940. Και για την Τήνο εκτός των παραπάνω έδωσε σχολεία, οικόπεδα, έδινε, έδινε, έδινε … Και δίνει, δίνει, δίνει …
Μια φορά ζήτησε και ξέσπασε ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος.
Πιστεύω ότι εμείς ανακαλύψαμε την κότα και ύστερα ο Δαμασκηνός το χρυσό αυγό.
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή και το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε διαχειριστικό έλεγχο και οικονομοτεχνική μελέτη.
Μπορεί; Και αν μπορεί.
Ο διαχειριστικός έλεγχος και η απόδοση ευθυνών δίνει λύση;
Προάγει το κλίμα ενότητας και σύμπλευσης που όλοι επικαλούμαστε;
Όσο αναφορά την οικονομοτεχνική μελέτη δεν είμαι ειδικός.
Όμως ειδικούς, δικηγόρους υποθέτω, συμβουλεύτηκε η τότε επιτροπή για να μην αποδίδει το θεσμοθετημένο 5% στην Αποστολική Διακονία.
Και σαν μη ειδικός αλλά άνθρωπος της πιάτσας αναρωτιέμαι τι θα μπορεί άραγε να προτείνει μια τέτοια μελέτη;
Αύξηση εσόδων; Πώς; Μείωση εξόδων; Ποιων; Πώληση περιουσιακών στοιχείων; Δανεισμό;
Τι από όλα αυτά διαλέγουμε;
Μήπως η τότε επιτροπή που θα πάρει μια τέτοια απόφαση κατηγορηθεί ξανά για λάθος απόφαση στηριζόμενη πάλι σε έκθεση ειδικού;
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή και κάποιοι μας είπαν για εκλέκτορες και διάφορα συναφή. Εκτός θέματος. Και αν θέλετε να συνεχίσω και εγώ εκτός θέματος για αυτό το θέμα το πιο ρομαντικό θα ήταν με κλήρωση μια ημέρα πριν τις εκλογές του Ιδρύματος να προκύπτει ένα ανεπηρέαστο εκλεκτορικό σώμα εκατό ανθρώπων ή που τουλάχιστον να μην προλαβαίνει να επηρεαστεί. Αυτό θέλουμε;
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή και ακούσαμε για υπέρογκες αμοιβές δικηγορών και διάφορα άλλα. Αν υπάρχει ένας δικηγόρος που γνωρίζει τα θέματα του Ιδρύματος και τα της δικαστικής διαμάχης με την Αποστολική Διακονία και προσφέρεται αφιλόκερδος ένα έχω μόνο να πω.
Όσοι πιστοί προσέλθετε.
Πρέπει όμως να μην ξεχνάμε ότι η κάθε «εκκλησία» έχει και ένα «παρεκκλήσι». Θα ‘θελα να πω «γούρνα» αλλά δεν το λέω. Και αυτά δεν γκρεμίζονται έυκολα και γρήγορα.
Τολμήσαμε να στείλουμε μια επιστολή και κάποιος μισοσοβαρά, μισοαστεία μου είπε: ¨Παναγιωτάκη για μέσα είσαι¨. Για το Ίδρυμα μας το μέσα για μένα θα είναι ευλογία. Τίτλος τιμής. Και όχι φόβος.
Έτσι όπως γίναμε ένα πράγμα μένει μόνο. Και ας με συγχωρέσει η Παναγία και η ιστορία του Ιδρύματος. Να βρεθούμε χίλιοι εθελοντές. Όχι απαραίτητα με πολύ φαρδιές τσέπες.
Αν όμως βρεθούν και αυτοί με τις φαρδιές είναι καλοδεχούμενοι. Απογοητευμένος, πικραμένος και εν βρασμό ψυχής τα γραφώ αυτά.
Το Ίδρυμα βρίσκεται ίσως στην πιο κρίσιμη καμπή της δυο αιώνων ιστορίας του. Ας πέσουν οι μάσκες και ας σταματήσουν οι υπεκφυγές.
Ζητώ συγγνώμη.
Η πρόθεση μου δεν είναι να θίξω πρόσωπα, πάρα μόνο καταστάσεις, νοοτροπίες και σκέψεις.
Μια σκέψη μου θα ήταν να θέσω την παραίτηση μου στην διάθεση του προεδρείου.
Όμως δεν είμαι καραβίσιος ποντικός.
Και όλα τα παραπάνω ας θεωρηθούν αιτία διάσωσης και συναδέλφωσης και όχι αιτία πολέμου.
Τήνος 30/06/2020
Μανόλης Παναγιωτάκης
