back to top

Ένα ευχαριστώ, είναι λίγο …

Βράδυ 5ης Αυγούστου.
Η 88χρονη μητέρα μου που είχε έρθει να περάσει μαζί μας το καλοκαίρι και να προφυλαχθεί από την επιδημία του COVID στο σπίτι μας στην Τήνο, σκοντάφτει και πέφτει στην αυλή μας.
Ασθενοφόρο, Κέντρο Υγείας Τήνου.
Είμαι χαμένη αλλά γύρω μου βουίζουν καθησυχαστικές φωνές, μιλούν στη μάνα με σεβασμό, την ακουμπούν με προσοχή και της δίνουν τις πρώτες βοήθειες. Οι φίλοι έξω από την πόρτα.
Προσπαθούμε να ακούσουμε από τα μισάνοιχτα παράθυρα τί μέλλει γενέσθαι.
Περασμένα μεσάνυχτα και ξεχωρίζει η δυνατή και επίμονη φωνή της επιμελήτριας, θαρρώ, που προσπαθεί να πείσει το νοσοκομείο της Σύρου να την δεχθεί αμέσως. Πολλαπλά κατάγματα, 88 χρονών και ίσως ελαφρύ εγκεφαλικό…
Κόβονται τα πόδια μου διαπιστώνοντας πως δεν θέλουν να αναλάβουν το περιστατικό.
Αύριο με το πλοίο της γραμμής, στη Σύρο, στην Αθήνα…
Κι όμως τους πείθει!

Aμεση διακομιδή με τη βοήθεια του Λιμενικού.
Τα φώτα είναι ακόμη αναμμένα στο λιμάνι. Ο κόσμος κοιτά το μπλε φως του ασθενοφόρου κι εμάς και για μια στιγμή όλα σταματούν. Σηκώνω τα μάτια και βλέπω φωτισμένη την εκκλησία. Παναγία μου…
Ανθρώπινα αγγίγματα και ματιές μας βοηθούν να επιβιβαστούμε. Λόγια παρηγοριάς ηχούν στ’ αυτιά μου. Με προσοχή και σιγουριά μας μεταφέρουν στη Σύρο. Ρίχνουν κι αυτοί τη ματιά τους στη μάνα που είναι στο φορείο στα πόδια μας και μου ζητά να προσέχω να μην κρυώσω. Μας παραδίδουν στους τραυματιοφορείς, που μας καθησυχάζουν πως θα την προσέχουν σαν τα μάτια τους, και παρατάσσονται αποχαιρετώντας μας με ειλικρινείς ευχές
για καλή τύχη και ανάρρωση.
Δεν είμαι σε θέση ακόμη να διαχειριστώ όλο το κύμα ανθρωπιάς που έχω δεχθεί αλλά κάτι μέσα μου με κάνει να νοιώθω πως είμαι ανάμεσα σε δικούς μου Ανθρώπους που νοιάζονται και σίγουρα θα μας φροντίσουν.

Γενικό Νοσοκομείο Σύρου “Βαρδάκειο και Πρώιο”.
Είναι χαράματα κι όμως όλο το εφημερεύον προσωπικό είναι σε εγρήγορση. Παθολόγοι, ακτινολόγοι, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, όλοι επί ποδός!
Ξημέρωσε και άρχισα σιγά σιγά να παρατηρώ γύρω μου. Όλα και όλοι στην ώρα τους.
Οι νοσηλευτές τρέχουν και απαντούν ευγενικά σε όλους.
Η προϊσταμένη, στρατηγός, ελέγχει τα πάντα.
Οδηγίες γρήγορες και σαφείς.
Έρχονται οι γιατροί. Παίρνουν αποφάσεις, δίνουν οδηγίες και εκτελούνται αμέσως.
Από τους νοσηλευτές, τους τραυματιοφορείς μέχρι την τραπεζοκόμο.
Ζω ένα όνειρο…
Όλα γίνονται γρήγορα, με αξιοπρέπεια, ευγένεια και κυρίως ανθρωπιά!
Στην Τήνο, φίλοι, γνωστοί, γνωστοί φίλων, ρωτούν, προσεύχονται, στέλνουν ευχές και συμπαραστέκονται όπως μπορεί ο καθένας.

Ένα ευχαριστώ δεν μπορεί να καλύψει την ευγνωμοσύνη μου για την εν γένει αντιμετώπιση της πάρα πολύ δύσκολης κατάστασης που κλήθηκαν όλοι να αντιμετωπίσουν.
Η επιστημονική κατάρτιση όσο και ανθρώπινη συμπεριφορά όλων, επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά πως το Λειτούργημα που επιτελούν αυτοί οι Άνθρωποι δεν χρειάζεται το ευκαιριακό χειροκρότημά μας αλλά μόνιμο θαυμασμό για την αυταπάρνηση και τη διαθεσιμότητά τους.
Εγώ, η οικογένειά μου και ιδιαίτερα η μητέρα μου σας είμαστε ευγνώμονες.

Τήνος, 4 Σεπτεμβρίου 2020
Βίκυ Δογραματζοπούλου

Ακολουθήστε το Tinos Today στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις τελευταίες & σημαντικές ειδήσεις της Τήνου

Newsletter

Ένα ευχαριστώ, είναι λίγο …

Βράδυ 5ης Αυγούστου.
Η 88χρονη μητέρα μου που είχε έρθει να περάσει μαζί μας το καλοκαίρι και να προφυλαχθεί από την επιδημία του COVID στο σπίτι μας στην Τήνο, σκοντάφτει και πέφτει στην αυλή μας.
Ασθενοφόρο, Κέντρο Υγείας Τήνου.
Είμαι χαμένη αλλά γύρω μου βουίζουν καθησυχαστικές φωνές, μιλούν στη μάνα με σεβασμό, την ακουμπούν με προσοχή και της δίνουν τις πρώτες βοήθειες. Οι φίλοι έξω από την πόρτα.
Προσπαθούμε να ακούσουμε από τα μισάνοιχτα παράθυρα τί μέλλει γενέσθαι.
Περασμένα μεσάνυχτα και ξεχωρίζει η δυνατή και επίμονη φωνή της επιμελήτριας, θαρρώ, που προσπαθεί να πείσει το νοσοκομείο της Σύρου να την δεχθεί αμέσως. Πολλαπλά κατάγματα, 88 χρονών και ίσως ελαφρύ εγκεφαλικό…
Κόβονται τα πόδια μου διαπιστώνοντας πως δεν θέλουν να αναλάβουν το περιστατικό.
Αύριο με το πλοίο της γραμμής, στη Σύρο, στην Αθήνα…
Κι όμως τους πείθει!

Aμεση διακομιδή με τη βοήθεια του Λιμενικού.
Τα φώτα είναι ακόμη αναμμένα στο λιμάνι. Ο κόσμος κοιτά το μπλε φως του ασθενοφόρου κι εμάς και για μια στιγμή όλα σταματούν. Σηκώνω τα μάτια και βλέπω φωτισμένη την εκκλησία. Παναγία μου…
Ανθρώπινα αγγίγματα και ματιές μας βοηθούν να επιβιβαστούμε. Λόγια παρηγοριάς ηχούν στ’ αυτιά μου. Με προσοχή και σιγουριά μας μεταφέρουν στη Σύρο. Ρίχνουν κι αυτοί τη ματιά τους στη μάνα που είναι στο φορείο στα πόδια μας και μου ζητά να προσέχω να μην κρυώσω. Μας παραδίδουν στους τραυματιοφορείς, που μας καθησυχάζουν πως θα την προσέχουν σαν τα μάτια τους, και παρατάσσονται αποχαιρετώντας μας με ειλικρινείς ευχές
για καλή τύχη και ανάρρωση.
Δεν είμαι σε θέση ακόμη να διαχειριστώ όλο το κύμα ανθρωπιάς που έχω δεχθεί αλλά κάτι μέσα μου με κάνει να νοιώθω πως είμαι ανάμεσα σε δικούς μου Ανθρώπους που νοιάζονται και σίγουρα θα μας φροντίσουν.

Γενικό Νοσοκομείο Σύρου “Βαρδάκειο και Πρώιο”.
Είναι χαράματα κι όμως όλο το εφημερεύον προσωπικό είναι σε εγρήγορση. Παθολόγοι, ακτινολόγοι, νοσηλευτές, τραυματιοφορείς, όλοι επί ποδός!
Ξημέρωσε και άρχισα σιγά σιγά να παρατηρώ γύρω μου. Όλα και όλοι στην ώρα τους.
Οι νοσηλευτές τρέχουν και απαντούν ευγενικά σε όλους.
Η προϊσταμένη, στρατηγός, ελέγχει τα πάντα.
Οδηγίες γρήγορες και σαφείς.
Έρχονται οι γιατροί. Παίρνουν αποφάσεις, δίνουν οδηγίες και εκτελούνται αμέσως.
Από τους νοσηλευτές, τους τραυματιοφορείς μέχρι την τραπεζοκόμο.
Ζω ένα όνειρο…
Όλα γίνονται γρήγορα, με αξιοπρέπεια, ευγένεια και κυρίως ανθρωπιά!
Στην Τήνο, φίλοι, γνωστοί, γνωστοί φίλων, ρωτούν, προσεύχονται, στέλνουν ευχές και συμπαραστέκονται όπως μπορεί ο καθένας.

Ένα ευχαριστώ δεν μπορεί να καλύψει την ευγνωμοσύνη μου για την εν γένει αντιμετώπιση της πάρα πολύ δύσκολης κατάστασης που κλήθηκαν όλοι να αντιμετωπίσουν.
Η επιστημονική κατάρτιση όσο και ανθρώπινη συμπεριφορά όλων, επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά πως το Λειτούργημα που επιτελούν αυτοί οι Άνθρωποι δεν χρειάζεται το ευκαιριακό χειροκρότημά μας αλλά μόνιμο θαυμασμό για την αυταπάρνηση και τη διαθεσιμότητά τους.
Εγώ, η οικογένειά μου και ιδιαίτερα η μητέρα μου σας είμαστε ευγνώμονες.

Τήνος, 4 Σεπτεμβρίου 2020
Βίκυ Δογραματζοπούλου

Ακολουθήστε το Tinos Today στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις τελευταίες & σημαντικές ειδήσεις της Τήνου