Πρόλογος κατά τη βράβευση του Κώστα Δανούση από το σωματείο «Οι Φίλοι της Τήνου», για την προσφορά του στην Ιστορία και τον Πολιτισμό της Τήνου
Όταν πριν πενήντα χρόνια έφτανε στον Πύργο της Τήνου ο Κώστας Δανούσης ως Αστυνομικός Σταθμάρχης Πανόρμου, ο τοπικός ανταποκριτής της εφημερίδας «Κυκλαδικό Φως» έγραψε πως «ο νέος Σταθμάρχης διακρίνεται για την ευγένεια, το ήθος και την πνευματικότητά του». Ήταν τότε 22 ετών. Αυτά, όμως, τα προσόντα δεν προμήνυαν την περαιτέρω πορεία του.
Ο νεαρός Αστυνόμος βρέθηκε ξαφνικά από την πολύβουη Πάρο σε ένα μικρό χωριό, φτωχό σε γη μα πλούσιο σε μάρμαρο, όπου όμως ακούγονταν – και ακούγονται ακόμη και σήμερα – τα βήματα του Λύτρα, του Φιλιππότη και του Χαλεπά στο πλακόστρωτο των δρόμων. Και τα άκουσε! Δούλεψε και καλλιέργησε το τάλαντο που του έδωσε ο Κύριος, αξιοποίησε τις συγκυρίες και άνοιξε διάλογο όχι μόνον με τους διανοούμενους του τόπου, αλλά και με τον ήλιο, την πέτρα και τον άνεμο.
Γνωρίστηκε με τον τόπο, ιχνηλάτησε τον λίθο σε όλες του τις εκδοχές, από την πλέον ευγενή έως την πλέον ταπεινή, αφουγκράστηκε τη σοφία των παλιών, ταπεινών μαστόρων που ήξεραν να ακουμπούν την πέτρα και να νιώθουν το σφυγμό της κι χάρηκε ώρες ολόκληρες το ατέλειωτο παιχνίδι του ήλιου με τη σκιά. Και όλα αυτά τον βόηθησαν να διασκελίσει το κατώφλι της πεζής πραγματικότητας και να δει τα γύρω του ως έργα «των χειρών Αυτού». Τον κόσμο ως έργο τέχνης!
Έτσι άρχισε η σχέση του με την έρευνα, την κατανόηση και την ερμηνεία της Ιστορίας και του Πολιτισμού του ευλογημένου αυτού τόπου. Και η έμφυτη αποστροφή του από την ασθένεια της μιας και μόνης αλήθειας του επέτρεψε να βλέπει τα πράγματα ως έργα τέχνης.
Ασχολήθηκε με τη νεότερη Ιστορία της γενέτειράς του, το Άργος, την Ιστορία του Αστυνομικού θεσμού στην Ελλάδα και κυρίως με την Ιστορία και τον Πολιτισμό των Κυκλάδων. Εξόχως δε της Τήνου. Η διαρκής μελέτη, οι ανοιχτοί ορίζοντες της σκέψης του, η κλινική του ματιά, το διηνεκές ενδιαφέρον του για την ιστορία, την αρχαιολογία του τοπίου, τις υλικές συνθήκες ζωής και τα αρχειακά τεκμήρια τον ανέδειξαν σε εμβριθή ερευνητή της τοπικής ιστορίας.
Αμέτρητα δημοσιεύματα σε επιστημονικά περιοδικά και τον τοπικό τύπο και αρκετά βιβλία, από τα οποία θα θέλαμε να ξεχωρίσουμε εκείνα για τους γλύπτες «Λάζαρο Σώχο» και τον «Γιαννούλη Χαλεπά». Εξέδωσε τις περιοδικές εκδόσεις «Τηνιακά Σύμμεικτα» και «Τηνιακά Σημειώματα», υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Τηνιακών Μελετών και επιστημονικός συνεργάτης του Ιστορικού μας Σωματείου, της Αδελφότητας των εν Αθήναις Τηνίων. Συνετέλεσε στην ταξινόμηση του αρχείου της και στη διοργάνωση επιστημονικών εκδηλώσεων, ενώ διηύθυνε την έκδοση της εφημερίδας «Περί Τήνου» από το 2009 έως το 2014.
Ο Κώστας Δανούσης με τους συνοδοιπόρους του ερευνητές, Δρ. Αλέκο Φλωράκη και π. Μάρκο Φώσκολο σημάδεψαν την έρευνα και μελέτη της Ιστορίας και του Πολιτισμού του τόπου μας τα τελευταία 50 χρόνια.
Ο Κώστας δεν είναι, όμως, ένας μόνον ερευνητής, αλλά ταυτόχρονα και ένας δραστήριος πολίτης, που δε διστάζει να συγκρουστεί με συμφέροντα, αρχές και αντιλήψεις. Στέκεται σθεναρά απέναντι σε δογματικές προκαταλήψεις, πολιτικές και εθνικιστικές αγκυλώσεις, κατά τον Λουκιανό, «άθρησκος, άπολις και αβασίλευτος». Στηρίζεται στον εαυτό του, στους φίλους του, αλλά και στο Θεό.
Ο ίδιος συχνά επαναλαμβάνει το εδάφιο του 22 ου Ψαλμού: «ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ· ἡ ράβδος σου καὶ ἡ βακτηρία σου».
Κώστα να θυμάσαι, πως είμαστε στο πλάι σου γιατί σε αγαπάμε ειλικρινά!
Τέλος, παραφράζοντας την «Ιθάκη» του Μεγάλου Αλεξανδρινού, σου ευχόμαστε:
« Να είναι μακρύς ο δρόμος,
πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι,
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά,
να μπαίνεις σε λιμένες πρωτοιδωμένους…..»
Σας ευχαριστώ πολύ.
