Σίγουρα ο κάθε άνθρωπος και μόνο στη σκέψη της δικής του μητέρας και της σημερινής γιορτής, νιώθει ένα ρίγος συγκίνησης και πλήθος συναισθημάτων να τον κυριεύει.
Τι να πει κανείς για τη μάνα, τι να πρωτοσκεφτώ και να πω για τη δική μου μάνα……..
Τη μάνα που από τη φύση της δίνει ζωή και ξεπερνά για τα παιδιά της ακόμη και τον ίδιο της τον εαυτό.
Σκέφτηκα με πόση αγάπη και η δική μου μάνα, εκτός από την έκφρασή της στα παιδιά της, μεταλαμπάδευε γνώση στους χιλιάδες των παιδιών που πέρασαν από τα στοργικά της χέρια.
Όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα πάψει να με πονά το κενό της και να μου λείπει η καθοδήγηση, η στοργή, η αγάπη και η υπομονή της.
