Η διπλωματική εργασία “Αναβιώνοντας τα μπολάκια της Τήνου” δυο κοριτσιών: Κοντιζά Κατερινα με καταγωγή από την Τήνο και Ευγενίας Φιλιππίδου με καταγωγή από Ξάνθη, έλαβε εύφημο μνεία στα Βραβεία Φοιτητών Αρχιτεκτονικής 2022 που οργανώνει ο Cyprus Architects Association.

Εύφημος Μνεία Διπλωματικής
Ευγενία Φιλιππίδου, Κατερίνα Κοντιζά
Τίτλος Εργασίας: Αναβιώνοντας τα “Μπολάκια” της Τήνου
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Ερχόμενοι αντιμέτωποι με την βίαιη ανοικοδόμηση των ελληνικών νησιών, υπήρξε η ανάγκη για μια διαφορετική πρόταση στην ανάδειξη του φυσικού τοπίου, όπως και του προϋπάρχοντος ανθρώπινου αποτυπώματος. Σχεδιάζοντας στην Τήνο, ένα νησί που το φυσικό περιβάλλον έχει αναμορφωθεί από τον γηγενή πληθυσμό, έτσι που το δομημένο έχει γίνει μέρος του φυσικού. Μέσα σε αυτό το πολυεπίπεδο περιβάλλον, τα μονοπάτια (ύστεροι αγροτικοί δρόμοι) δημιουργούν ένα δίκτυο που διατρέχει σε όλο το νησί. Ακολουθώντας την πρόσφατη τάση για ανάδειξη των μονοπατιών, σχεδιάζουμε μια νέα διαδρομή πάνω στα υπάρχοντα μονοπάτια, που θα ενώνεται με τις ήδη υπάρχουσες χαρτογραφημένες περιπατητικές διαδρομές.

Η νέα διαδρομή βρίσκεται στο βόρειο κομμάτι του νησιού, ένα μέρος που η κατοίκησή του σταματάει λίγο πριν την βιομηχανική επανάσταση και η φύση έχει ανακαταλάβει τα ερείπια των αγροτικών πληθυσμών. Η προσπάθεια να διατηρήσουμε την άγρια όψη του μέρους, σε συνδυασμό με τα ερείπια μίας αγροτικής ζωής που άκμαζε και τις ανάγκες ενός σύγχρονου περιπατητή, μας οδήγησε στην ιδέα της δημιουργίας ενός καταφυγίου που θα εκμεταλλεύεται τις υπάρχουσες αγροτικές κατοικίες και με λεπτούς χειρισμούς θα μετατρέπει τους χώρους για τις ανάγκες των επισκεπτών. Έχοντας ως αρχές τον περιορισμό του περιβαλλοντικού αποτυπώματος, την αναστρεψιμότητα και την διατήρηση της φυσιογνωμίας του τόπου στον σχεδιασμό μας, η προσοχή μας στράφηκε πρωτίστως στα υλικά και τις τεχνικές κατασκευής. Επιπλέον η αδυναμία προσέγγισης του χώρου με όχημα επηρέασε την τελική όψη της πρότασης.

Τέλος η αποκατάσταση του περιβάλλοντος στην προηγούμενη κατάσταση της αγροτικής του φάσης μας οδήγησε να ασχοληθούμε με πρακτικές, όπως η αεικαλλιέργια / περμακουλτούρα και η αναγεννητική καλλιέργεια, σε μια προσπάθεια να μετατρέψουμε το άγονο ορεινό τοπίο σε ένα πιο εύπορο περιβάλλον με βιοποικιλότητα που να μπορεί να προσδώσει ακόμα και βρώσιμα στους επισκέπτες του.