Σοφία Περπερά | Φωτογραφίες: Νίκος Δεσύλλας
Μόλις λίγα λεπτά έξω από τη Χώρα της Τήνου, οποιαδήποτε κατεύθυνση κι αν ακολουθήσεις μαγεύεσαι από την ομορφιά του λιτού κυκλαδίτικου τοπίου. Ένα τοπίο κατά βάση αγροτικό και «χειροποίητο», όπως τόσο εύστοχα το έχει χαρακτηρίσει ο Καστοριάδης. Ένα τοπίο που έχει προκύψει από την αδιάλειπτη προσπάθεια των ντόπιων, από την αρχαιότητα ακόμα, να δαμάσουν τις άγονες, βραχώδεις πλαγιές του, κεντώντας χιλιόμετρα ολόκληρα δαντελωτών αναβαθμίδων. Το κρασί αποτελούσε βασικό εξαγωγικό προϊόν του νησιού έως τον 19ο αιώνα. Όμως, στα μέσα του 20ού, η έκταση των αμπελώνων περιορίστηκε δραστικά, όπως και η παραγωγή του κρασιού. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες το σκηνικό αλλάζει και πάλι. Αμπέλια ξεπροβάλλουν ανάμεσα σε βράχους, γύρω από εκκλησάκια και περιστεριώνες, παλιά αλώνια και εγκαταλειμμένες «κατοικιές». Παραμελημένοι παλιοί αμπελώνες ξαναπαίρνουν ζωή, μικροοινοποιίες κάνουν την εμφάνισή τους και εστιατόρια και wine bars προβάλλουν με περηφάνια τις τοπικές οινικές δημιουργίες.
Προϊόντα μιας χούφτας παθιασμένων οινοπαραγωγών, που σε κάποια φάση της επαγγελματικής ζωής τους αλλάζουν ρότα και αφοσιώνονται στην τηνιακή γη και στα αμπέλια της. Λιγότερο από μισή ώρα από το λιμάνι, με κατεύθυνση προς το χωριό Φαλατάδος, βρίσκεσαι στο πιο απόκοσμο αμπελουργικό τοπίο που μπορούσες να φανταστείς. Με δέος ανακαλύπτεις αμπελώνες με θέα το απέραντο γαλάζιο, ανάμεσα σε τεράστιους γρανιτένιους ογκόλιθους, τους βώλακες, υπολείμματα, λες, της τιτανομαχίας. Άλλοι στρογγυλοί, άλλοι ζωόμορφοι, οι βράχοι αυτοί εξάπτουν τη φαντασία και διατηρούν αναλλοίωτο το ενδιαφέρον των επιστημόνων, που δεν έχουν καταλήξει εάν η δημιουργία τους οφείλεται σε ηφαιστειακή έκρηξη, απόσυρση της θάλασσας ή πτώση μετεωρίτη. Τιτάνιο όμως είναι και το έργο των πρωτοπόρων οινοποιών, οι οποίοι αποφάσισαν να μετατρέψουν το αποκλειστικά βραχώδες, σεληνιακό αυτό τοπίο, αποτέλεσμα της διάβρωσης από αέρα και υγρασία, σε αμπελουργική γη, διάσπαρτη με γρανιτένια γλυπτά της φύσης.
Οι αμπελώνες του νησιού με θέα το απέραντο γαλάζιο, ανάμεσα σε τεράστιους γρανιτένιους ογκόλιθους, τους βώλακες, εντυπωσιάζουν. Άλλοι στρογγυλοί, άλλοι ζωόμορφοι, οι βράχοι αυτοί εξάπτουν τη φαντασία και διατηρούν αναλλοίωτο το ενδιαφέρον των επιστημόνων.
Διαβάστε τη συνέχεια στο www.gastronomos.gr
