Είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς και όμως το 7ο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ της Τήνου από τις 28 έως τις 31 Ιουλίου που υποστηρίζεται από Τηνιακούς χορηγούς και είναι δυνατόν να συγκριθεί με διάσημα φεστιβάλ του εξωτερικού, είναι έργο μόνο ενός εμπνευσμένου, θεληματικού ανθρώπου σε διαρκή αφύπνιση. Ο Ντίνος Σιώτης, Τηνιακός από πάππου προς πάππον, ανεξάντλητος στη διάρκεια του χρόνου, σχεδόν θυσιασμένος κάθε στιγμή, ακατάπαυστα προσπαθεί να ανακαλύψει διασκορπισμένους ποιητές που περιφέρονται σε διάφορες χώρες, σε χώρους στεγασμένους ή αστέγαστους, με φόντο τη θάλασσα ή έναν ουρανό, για να ακουστεί η ποίηση σαν απόηχος στη γη, για κείνες τις ψυχές που συσσωρεύονται ανέλπιδες, δεν ξέρουν να προσεύχονται, μόνο αναζητούν κάποιες πνευματικές αχτίδες μέσα στην πίκρα της ζωής. Απευθυνόμενος σε ευρωπαϊκές χώρες αλλά και σε άλλες ηπείρους ο Ντίνος Σιώτης προσκαλεί ποιητές, σαν να υψώνει δέηση κάθε φορά για να ακουστεί η ποίηση τους, να μη χαθούν οι φωνές που αποσιωπούνται σε κλειστά δωμάτια και εξαϋλώνονται σαν υμνητές σε μυστικές καταγραφές.

Με πλοίο από την Άνδρο όπου είμαι, η μετάβαση στη Τήνο είναι μια γαλάζια πλεύση. Φτερούγες προστασίας σκιάζουν τα τοπία και στα βαθμιδωτά άνυδρα ο φυτικός κόσμος με το δικό του χρώμα κάθε εποχή, υπερτονίζει τη διάχυση, τον εξανεμισμό έως ότου κιτρινίζει και χρυσίζει, αισθάνεται κανείς ελευθερία. Σε ταπεινώνουν και σε ανυψώνουν τα πτυχωτά

βουνά, παραλλαγές πυραμίδων, απογυμνωμένα γλυπτά στην απομάκρυνση που εμβαθύνει  αγγίζοντας τον εξωτισμό, μια ένδειξη φαινομενική της υπέρβασης που κορυφώνεται στο Εξώμβουργο, τον ανυπέρβλητο βράχο, εκεί όπου ο κόσμος εκτινάχτηκε και καθηλώθηκε διασωσμένος σαν κιβωτός.

Ο τόπος είναι παραδεισένιος, γενέθλιος, ιερός. Ριζώνουν οι ψυχές στην προϊστορία τους και η ποίηση διαχτινίζεται τα βράδια σε χώρους υπαίθριους, σε σχολεία, σε πολιτιστικά κέντρα, σε πλατείες και σε μουσεία ή σε εκείνα τα μικρά αμφιθέατρα, όπου κάτω από τα δέντρα το κοινό μεταμορφώνεται σε κατανυκτικό εκκλησίασμα.

Διαβάζεις τον καλαίσθητο κατάλογο του 7ου Διεθνούς Λογοτεχνικού Φεστιβάλ Τήνου: 14 ποιητές και 4 πεζογράφοι από 8 χώρες. Παρελαύνουν, Αλβανία, Βουλγαρία, Κροατία, Ελλάδα, Κύπρος, Ρωσία, ΗΠΑ, Μεξικό. Μαριγώ Αλεξοπούλου, Alma Brajia, Νατάσα Γεωργούλα, Μιχάλης Γκανάς, Marija Dejanović, Γιώργος Δημόπουλος, Pavel Zarutskiy, Ivan Hristof, Adrianne Kalfopoulou, Αγγελική Κορρέ, Γλαύκος Κουμίδης, Tongo Eisen-Martin,

Παντελής Μπουκάλας, Αντώνης Μπουλούτζας, Αριστέα Παπαλεξάνδρου, Τίτος Πατρίκιος, Γιάννης Σιώτος, Natalia Toledo. Οι ποιητές διαβάζουν στη μητρική τους και σε διαλέκτους και μεταφράζονται πάντα στα ελληνικά και στα αγγλικά, την παγκόσμια γλώσσα των φεστιβάλ. Ιδού μερικοί τίτλοι των ποιημάτων: «Ο χρόνος των ποιητών», «Γεύσις ερειπίων»,  «Ο αμφορέας», «Πείνα», «Κρίνο», «Είναι ήδη μεσάνυχτα», «Αυτόπτης», «Η πύλη των λεόντων». Αυτοαναφορική η ποίηση για πολλοστή φορά, ιδιαίτερα της γενιάς που την αγγίζει ενδόμυχα η ανωνυμία. Εντείνεται το «Εγώ» σχεδόν αποκλεισμένο, σχεδόν σκηνοθετημένο, αυτορυθμίζεται σε υποβλητικές περιγραφές, αναπαραστατικές και θεατρικές. Οι στίχοι απλοί και ευέλικτοι σε τόνους καθημερινής συνομιλίας με κρυμμένα υπονοούμενα, με λέξεις που δεν ανήκουν πολλές φορές στο ποιητικό λεξιλόγιο.

Ο Λόγος της εποχής τους, πεζός, θέλουν να υιοθετήσουν ένα ρόλο, να μεταφέρουν ένα μήνυμα σαν κατάδυση ψυχής. Γνωστοί και άγνωστοι ποιητές συγκρίνονται, ξεχωρίζουν οι ιδιαίτερες γραφές, οι εικόνες τους μας μεταφέρουν σε άγνωστους τόπους. Ψυχογραφούνται οι ποιητές, απαιτείται εσωτερική θέαση του στίχου έως ότου συντελεστεί το αίσθημα της πλήρωσης. Οι εμπνευσμένοι ποιητές γράφουν ακατάπαυστα, η πνευματικότητα και η φαντασία, το βάθος των νοημάτων τους, καθοδηγούν σε άλλες εκδοχές. Σε αυτό το φεστιβάλ μας συγκίνησε ιδιαίτερα ένας ποιητής από πολύ μακριά, ο 8ος Δαφνοστεφής ποιητής της πόλης του Σαν Φραγκίσκο, ο Tongo Eisen-Martin, ως αρχαίος ραψωδός στήθηκε ευθυτενής για να μας διδάξει ότι η ποίηση συναρπάζει όταν η αισθαντικότητα βαθαίνει και αποκαλύπτει τα τραύματα και τις πληγές των αδύναμων που χάνονται ανελέητα στις πόλεις.

Το Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ της Τήνου θα γίνεται κάθε χρόνο και συνεχώς θα εξελίσσεται, εδώ στην Τήνο γιατί το εμψυχώνουν με απεριόριστη εγκαρδιότητα οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του νησιού αλλά και οι aficionados της καλής λογοτεχνίας.

  Άννα Πετρoπούλου