Πέρασαν πέντε μήνες με τον κορωνοιο να με κρατά σε απόσταση από τις φιλενάδες μου της Μονάδας Φροντίδας Ηλικιωμένων της Μεγαλοχαρης Τήνου. Πέντε μήνες χωρίς το ζεστό καλωσόρισμα τους, χωρίς τις αμέτρητες ευχές τους, χωρίς την χαρά της φανερής ευχαρίστησης των.

Γνωριζόμαστε δυο χρόνια, μια φορά την εβδομάδα παίζαμε Bingo, λέγαμε τα νέα μας, ρωτούσαν για την πορεία της εικονογραφιας μου, εμπιστευόταν μικρά παιδικά παράπονα, επαινουσαν την μαγειρική των μαγείρων της μονάδας, υμνούσαν τον Κύριο με τον κ. Πετρο.

Θυμάμαι την χαρά στα μάτια τους όταν ο Αντώνης Συριανος με την κιθάρα του, τους τραγουδούσε. Η Μαρία με τις πλαστικές αναγνώσεις της. Η Λιτσα με τις προσεχτικά ψαγμένες ιστορίες ανθρώπων. Ο Δημήτρης που ζήτησε να γίνει εθελοντής μαζί μου στο Bingo, ώστε να υπάρχουν δυο ομάδες παιχνιδιού, μα που ξαφνικά ο Δημήτρης πέταξε και έγινε άστρο στον ουρανό.

Ο Πατέρας Ιακωβος, αληθινός πατέρας, προστάτης. Τόσοι άνθρωποι που νοιώθουν άνετα σαν το σπίτι τους στον χώρο της Μονάδας Ηλικιωμενων και ασφαλείς με υπηρεσίες και την φροντίδα της ιατρού κυρίας Άννα Κανελλου που έχει κερδισει την εμπιστοσύνη τους και την καρδιά τους.

Υπηρεσίες και εθελοντισμός προσφέρονται για μια ανώτερη ποιότητα ζωής.

Η ψυχή όλων αυτών ο Διευθυντής της Μονάδας, o Γεώργιος Γρηγοράκης, άγρυπνος φρουρός της ασφαλείας και της υγείας των ανθρώπων που προστατευει.

Για πέντε μήνες ούτε ένα κρούσμα σε ευπαθείς ανθρώπους. Ακούραστος εργάτης της ευημερίας των ανθρώπων μας.

Καθημερινός ο αγώνας επιτυχίας για ποιότητα φροντίδας και ποιότητα ζωής για αυτούς που αγαπάμε. Γνώση, εξειδίκευση και πλαίσιο παροχής υπηρεσιών στον συνάνθρωπο και στην κοινότητα.

Ένα κομμάτι ζεστασιάς της ζωής μου που μου στερεί ο κορωνοιος. Δεν σας ξεχνάω, είστε όλοι μέσα στην καρδιά μου.

Αγγελα Φωσκολου