Παλιά πηγαίναμε στο χωριό της μητέρας μου τη
Μέση κι ήταν γεμάτη οπωροφόρα δέντρα, μούρα,
κεράσια, βερίκοκα, μπουρνέλες, μούσμουλα και
μπόλικες τριανταφυλλιές και γαρυφαλλιές που
μοσχοβολούσαν και κήπους με ό,τι μπορείς να φανταστείς, υπήρχε η στέρνα του χωριού απ’
όπου πότιζαν όλοι, ερχόμασταν απ’ τη Χώρα
με το Σαμούχο ή τον Παπαδάκη, σήμερα απ’
τα παλιά τα σπίτια τρία μόνο έμειναν όρθια,
όλο το χωριό χτίστηκε ξανά, τα πιο πολλά
χωράφια έγιναν οικόπεδα, υπάρχει ορφάνια
αγροτική και εγκατάλειψη γης, μαζί και η
εγκατάλειψη μνήμης, σε έκταση η Μέση
τετραπλασιάστηκε αλλά άστεγη, πολλοί
το λένε αυτό ανάπτυξη, δικαίωμά τους
Τήνος, 15 Ιουλίου 2023