Κάθε φορά που τολμούμε να προσαρμοστούμε στα σημερινά δεδομένα και να αποφασίσουμε νέες πρωτοβουλίες που, κατά τη γνώμη μας, θα μπορούσαν να καλύψουν το κενό που υπάρχει και να δώσουμε νέες διαστάσεις στους τρόπους ποιμαντικής ή πανηγυρικών εκδηλώσεων, υπάρχει η ελπίδα να γίνουν δεκτές, αλλά και ο κίνδυνος να μη γίνουν κατανοητές.
Αυτό που τολμήσαμε κατά τη φετινή πανήγυρη της Παναγίας της Νησιώτισσας σίγουρα θα μπορούσε να δημιουργήσει αυτά τα δύο νέα διαφορετικά συναισθήματα: άλλους να ικανοποιήσει και άλλους να απογοητεύσει.
Ευχαριστούμε την Παναγία, διότι όλοι οι ευλαβείς της είδαν τον νέο τρόπο που επιλέξαμε κατά τη φετινή πανήγυρη θετικά και ακούστηκαν θετικά μόνο σχόλια. Αυτό για μας ήταν φυσικό να μας δικαιώσει και να αποδείξει ότι, όταν υπάρχει κατανόηση, ενημέρωση, συμμετοχή και συνεργασία όλα και νέα και παλαιά μπορούν να συνυπάρξουν και να πετύχουν το σκοπό για τον οποίο αποφασίζονται. Και ποιος είναι αυτός ο σκοπός; Να δώσουμε τη δυνατότητα στους ευλαβείς της Παναγίας να εκφράσουν στο Θεό το ευχαριστώ τους μαζί με την Παναγία για «όσα μεγαλεία εποίησε» και να ενισχύσουν την πίστη όλων μας.
Τόσο η μεταφορά της ιστορικής Εικόνας της Παναγίας της Βρυσιώτισας από τον Ενοριακό Ναό του Αγίου Μιχαήλ Ταραμπάδου με την αυτοκινητοπομπή περνώντας από τα χωριά των κάτω μερών, όσο και η τέλεση έξη φορές της Θείας Λειτουργίας στο Θεομητορικό Προσκύνημα στο Βρυσί, χωρίς οι πιστοί να γνωρίζουν ποιοι θα είναι οι λειτουργοί, έδωσε τη δυνατότητα σε επτακόσιους περίπου ευλαβείς να συμμετάσχουν στη φετινή πανήγυρη προς τιμήν της.
Η Θεία Λειτουργία της πανήγυρης στις 7.30 το πρωί τελέστηκε από τον Γενικό Βικάριο της Αρχιεπισκοπής μας π. Φραγκίσκο Βιδάλη και στις 9.00 το πρωί από τους ιερείς μας π. Νικόλαο Ψάλτη και π. Μάρκο Βιδάλη.
Στις 11.00 πρωί ο Αρχιεπίσκοπος μας τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στις 11.00 το πρωί της Κυριακής και μαζί του συλλειτούργησε ο εφημέριο ντου Ταραμπάδο π. Ιωάννης Σκλάβος και ο διάκονος π. Μάριος Φώσκολος.
Μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου μίλησε στην παρούσα Εκκλησία και είπε:
Αδελφοί μου και αδελφές μου, σήμερα εδώ στην πνευματική αυτή όαση της τοπικής μας Εκκλησίας τελούμε την εαρινή πανήγυρη της Παναγίας της Βρυσιώτισσας. Κατ΄ εξαίρεση δεν θα τελέσουμε τη Θεία Λειτουργία της Έβδομης Κυριακής του Πάσχα, όπως γίνεται στις ενορίες μας , αλλά θα τελέσουμε τη Λειτουργία της εορτής της Επισκέψεως της Παναγίας στην Αγία Ελισάβετ, όπως γίνεται κάθε χρόνο την τελευταία ημέρα του Μαΐου.
Η Μαρία από τη Ναζαρέτ, μετά τον Ευαγγελισμό της έφυγε προς το όρος της Ιουδαίας για να πάει να συναντήσει την εξαδέλφη της Ελισάβετ, η οποία περίμενε τη γέννηση του μονάκριβου παιδιού της. Η Ελισάβετ μόλις αντίκρισε την εξαδέλφη της Μαρία, πλήρης Πνεύματος Αγίου, την ευλόγησε με προφητικά λόγια: Ευλογώ στην Αγία Γραφή σημαίνει λέω σε κάποιο λόγια εμπνευσμένα από το Θεό, λέω λόγια Θεού. Προφητικά την αποκαλεί «Μητέρα του Κυρίου μου»». Είναι ένας αληθινός μακαρισμός πίστης. Σ’ αυτόν τον χαιρετισμό η Μαρία απαντά επίσης με προφητικά λόγια λέγοντας: «ΜΕΓΑΛΥΝΕΙ η ψυχή μου τον Κύριο». Είναι λόγια εμπνευσμένα που αφήνουν να φανεί όλη η ομορφιά της καρδιάς της, αλλά και της χαράς της.
Ταυτισμένη με τη Μαρία, η Εκκλησία όλων των εποχών συνεχίζει να ψάλλει καθημερινά τον δικό της ευχαριστήριο ύμνο του: «ΜΕΓΑΛΥΝΕΙ η ψυχή μου τον Κύριο», επαληθεύοντας τα δικά της λόγια: «όλες οι γενεές θα με μακαρίζουν»
Αυτό τον ύμνο, η Εκκλησία μας ήρθε εδώ, χθες και σήμερα να ψάλει μαζί με την Παναγία τη Βρυσιώτισσα για τα μεγαλεία που έκανε ο Κύριος και σ’ αυτό το νησί που μέχρι σήμερα δεν επέτρεψε να μολυνθεί από τον ιό της νέας πανδημίας. Εδώ εμείς τρέχουμε σε όλες τις στιγμές της χαράς αλλά και του πόνου και καταθέτουμε στα πόδια της αγαπημένης μας Μητέρα τις ανησυχίες μας, τις δυσκολίες μας ακόμη και τα δάκρυά μας. Και κάθε φορά που εκείνη εισακούει την προσευχή μας και ικετεύει το Υιό της και μας απαλλάσσει από επικίνδυνα δεινά τρέχουμε με χαρά να της πούμε το δικό μας Ευχαριστώ. Όπως κάνουμε αυτό το Σαββατοκύριακο τελώντας εδώ έξη φορές το Μυστήριο της Ευχαριστίας μας.
Η Παναγία μετά τον Ευαγγελισμό της δεν κάθεται στο σπίτι να απολαμβάνει και να χαίρεται για το θεόσταλτο μήνυμα που έλαβε δια του στόματος του Αρχαγγέλου, αλλά ξεκινά αμέσως την αποστολή της, ως Μητέρα του Θεού και με βιασύνη παίρνει το δρόμο προς την ορεινή περιοχή του Ιούδα για να υπηρετήσει την εξαδέλφη της που εγκυμονεί τον Πρόδρομο και Βαπτιστή Ιωάννη.
Όταν Κύριος μας αναθέτει μία αποστολή δεν το κάνει τιμής ένεκεν, αλλά για να μας θέσει στην υπηρεσία όλων των ανθρώπων. Και αυτό διότι ο κάθε άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού και πρόσωπο του Χριστού. Εκείνος μας βεβαίωσε: «Ό,τι κάνετε σε ένα από αυτούς τους μικρούς, σε μένα το κάνετε».
Το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία μας είναι ανεξιχνίαστο και ζητά και τη συνεργασία μας.
Σε όποιον ο Κύριος αναθέτει να εκπληρώσει ένα μέρος αυτού του σχεδίου τον φωτίζει να καταλάβει ότι και οι άλλοι έχουν αναλάβει να εκπληρώσουν ένα μέρος του ιδίου σχεδίου και έτσι όλοι γινόμαστε συνεργάτες μεταξύ μας και με τον Κύριο.
Η Μαρία, όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής αναχωρεί με βιασύνη. Η υπηρεσία μας προς τους αδελφούς μας δεν επιτρέπει καθυστερήσεις και αναβολές. Εκείνη δε σταματά να σκεφθεί τον εαυτό της, να μελετήσει αυτό που της αναγγέλθηκε, αλλά αμέσως πηγαίνει να το πραγματοποιήσει, να θέσει τον εαυτόν της στην υπηρεσία του άλλου.
Όπως η Μαρία, πήραμε κι εμείς το δρόμο και ήρθαμε εδώ, στον ευλογημένο αυτό τόπο, για να πούμε μαζί με Ελισάβετ το: “Ευλογημένη εσύ μεταξύ των γυναικών και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου!
Όταν ο Πνεύμα του Θεού φωτίζει τον άνθρωπο ο άνθρωπος δεν μπορεί να σιγήσει.
Και η τοπική μας Εκκλησία, παρά τους συνετούς περιορισμούς της Πολιτείας, δεν μπορεί να σιγήσει, ιδιαίτερα αυτό το μήνα Μάιο, κατά τον οποίο η καρδιά μας κτυπά εδώ μαζί με την καρδιά της αγαπημένης μας Παναγίας της Βρυσιώτισσας και η δική της καρδιά μαζί με τη δική μας ετοιμάζεται να στραφεί όλο το μήνα Ιούνιο στην Καρδία του Ιησού στην οποία είναι αφιερωμένος.
Εκφράζοντας την επιθυμία όλης της Εκκλησίας μας απευθύνομαι και αυτή τη στιγμή στην Παναγία τη Βρυσιώτισσα με την προσευχή που συχνά επαναλάβαμε και συνεχίζομε να επαναλαμβάνουμε σ’ αυτήν δύσκολη περίοδο λέγοντας: «Παναγία Μητέρα μας,εμπιστευόμαστε στη Μητρική σου αγάπη και φροντίδα, την υγεία όλων των ασθενών. Κάνε να αντιμετωπίζουμε με υπομονή κάθε ασθένεια, και ενίσχυσε με την πίστη τις αδύναμες, εύθραυστες και φοβισμένες καρδιές μας, ώστε να υψώνουμε με αγαλλίαση προς τον Θεό τον ύμνο της σωτηρίας των λυτρωμένων παιδιών Του, τον οποίο εκφράζουμε με τον δικό σου ύμνο δοξολογίας:
«Μεγαλύνει η ψυχή μας τον Κύριο και αγάλλεται το πνεύμα μας για το Θεό το Σωτήρα μας…διότι το έλεός του από γενεά σε γενεά υπάρχει σε όσους με δέος τον υπακούνε». Αμήν.
Το απόγευμα της Κυριακής στις 6.30 τέλεσαν τη Θεία Λειτουργία οι δύο Πατέρες του μοναχικού τάγματος «του Ενσαρκωμένου Θείου Λόγου» π. Φερνάνδος και π. Ιωσήφ και στις 8 το βράδυ ο π. Μάρκος Φωσκολος και τον διάκονο π. Μάριο Φώσκολο.
Σε όλες τις Θείες Λειτουργίες η Ηγουμένη του μοναχικού Τάγματος των «Δούλων του Κυρίου και της Αειπαρθένου Μαρίας», Μητέρα Μαρία συνόδευε στο αρμόνιο τα λειτουργικά μέρη της Θείας Λειτουργίας.
