Ψάχνω να βρω λόγια να πω κάτι, μα είναι όλα σκόρπια μέσα στο μυαλό. Δύσκολο ο αποχαιρετισμός. Τα συναισθήματα πνίγουν τη φωνή.
Συναισθήματα για ένα συγχωριανό, ένα φίλο, έναν άνθρωπο που όλοι αγαπήσαμε αλλά κυρίως εκτιμήσαμε και που δυστυχώς δεν είναι πλέον κοντά μας.
Αγαπούσε το χωριό παραδειγματικά. Πάντα προσπαθούσε να κάνει το καλύτερο, τόσο από την θέση του προέδρου στο δήμο, όσο και από την θέση του προέδρου του συλλόγου μας.
Ήταν πάντα εκεί για να προσφέρει την βοήθεια του αλλά και να μας κρατάει πάντα ενωμένους. Νικόλα, μας λείπεις, μας λείπεις πολύ.
Θα μείνεις πάντα μέσα στο μυαλό μας αλλά κυρίως μέσα στη καρδιά μας.
Καλά αρμενίσματα.
Αδελφότης Τηνίων Καρδιανιωτών
