Από αιώνες και μέχρι τη δεκαετία του 1970 περίπου η ζωή του νησιού μας κινούνταν στους ορεινούς οικισμούς, έτσι οι σημαντικότερες υποδομές της Αρχιεπισκοπής, των Ταγμάτων και των Ενοριών βρίσκονται εκτός της πόλης.
Η αλλαγή που συντελέστηκε στις επόμενες δεκαετίες είχε το σημερινό αποτέλεσμα οπότε η Χώρα και ταυτόχρονα λιμάνι της Τήνου, έχει καταστεί το διοικητικό και οικονομικό κέντρο του νησιού. Την τάση αυτή είχαν αντιληφθεί εγκαίρως οι αδελφές Ουρσουλίνες, όταν άφησαν τη μονή των Λουτρών και οικοδόμησαν το καινούριο τους σπίτι στο Πασσακρωτήρι, για να προσφέρουν στην τοπική Εκκλησία τη βοήθεια τους στα παιδιά, στους νέους, στους φτωχούς και στην ενορία της πόλης, πράγμα το οποίο γινόταν για πάνω από 40 χρόνια, μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Πολλά μέλη της τοπικής εκκλησίας αλλά και μη καθολικοί κάτοικοι, εξέφρασαν ειλικρινές ενδιαφέρον για το μέλλον αυτού του σπιτιού καθώς είναι γεγονός ότι παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε η αγαπητή αδελφή Θηρεσία τα τελευταία χρόνια και μέχρι το θάνατό της, το πνευματικό έργο και η κοινωνική προσφορά δεν είχε διακοπεί, μέσω της δυνατής μαρτυρίας της, ως Μοναχής και ως ασθενούς.
Η τοπική μας εκκλησία δεν παραβλέπει τη πλούσια κληρονομιά του Τάγματος μέσω της υπηρεσίας (serviam) των Αδελφών για τη ”Δόξα του Θεού” (soli Deo gloria) και με συγκεκριμένες προσπάθειες αυτή αναδεικνύεται.
Πέρσι έγιναν εκδηλώσεις στα Λουτρά για τα 350 χρόνια της παρουσίας των Ουρσουλινών στην Ελλάδα και εκδόθηκε ένας τόμος για την ιδρύτρια της μονής των Λουτρών και την οικογένειά της.
Για το ερχόμενο καλοκαίρι προετοιμάζεται αντίστοιχη εκδήλωση για το ιστορικό της Μονής και της Σχολής και η έκδοση ενός ακόμα τόμου για την ίδρυση και τη λειτουργία κατά τα 50 πρώτα χρόνια της ιστορίας της.
Το «Σπίτι των Ουρσουλινών» στην πόλη της Τήνου είναι συνέχεια και κομμάτι αυτής της μακράς ιστορίας, είναι ένα κόσμημα και χώρος μεγάλης θρησκευτικής και κοινωνικής σημασίας στη συνείδηση όλου του πληθυσμού του νησιού και ακόμα παραπέρα.
Απέναντι στη νέα συνθήκη όσο αυτό παρέμενε κλειστό και άδειο ήταν αιτία θλίψης για όλους.
Υπό το παραπάνω πρίσμα και με δυνατή την πεποίθηση ότι η χρήση του κτιρίου μπορεί να αποβεί χρήσιμη και καρποφόρα στο Αποστολικό έργο, λάβαμε την πρωτοβουλία ως τοπική εκκλησία και ζητήσαμε τη δωρεάν παραχώρησή του από το Τάγμα των Ουρσουλινών στην Αρχιεπισκοπή Νάξου – Τήνου. Το αίτημα βρήκε ευήκοα ώτα τόσο στο πρόσωπο της Επαρχιακής Ηγουμένης Αδελφής Brigitte όσο και στο Γενικό Ηγουμενοσυμβούλιο του Τάγματος στη Ρώμη. Έτσι σε πολύ σύντομο χρόνο έφτασε η ιστορική στιγμή κατά την οποία υπογράφηκε στις 12 Φεβρουαρίου του 2021 η δωρεάν παραχώρησή του στην τοπική Εκκλησία όπως ακριβώς ζητήθηκε.
Το απόγευμα της Δευτέρας 15 Φεβρουαρίου 2021 ο Αρχιεπίσκοπος θέλησε να ευχαριστήσει τον Κύριο γι’ αυτό το δώρο, τελώντας την Θεία Ευχαριστία στο παρεκκλήσιο της Μονής, ενθυμούμενος στη προσευχή του τις Μοναχές που εργάστηκαν και λάμπριναν με το έργο και την αφιερωμένη ζωή τους τους χώρους αυτούς.
Συνάμα όρισε τετραμελή επιτροπή υπό τον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο, η οποία αποτελείται από την Αδ. Αγνή Αλιμπέρτη, Ηγουμένη των Ουρσουλινών στην Ελλάδα, για την διατήρηση των δεσμών με το Τάγμα, τον κ. Μάνθο Καλούμενο, διαχρονικό υποστηρικτή της Μονής, συγγενή της Αδελφής Θηρεσίας, για τα θέματα που αφορούν στο ακίνητο και που γνωρίζει σε βάθος, τον κ. Αντώνη Δελατόλα, πρόεδρο της Κάριτας για την – σε συνεργασία και με τα μέλη του συμβουλίου – περεταίρω ανάπτυξη του κοινωνικού έργου της Εκκλησίας μέσα από τη χρήση του κτιρίου και την κα. Μαρία Αμοιραλή, δραστήρια στο κοινωνικό γίγνεσθαι, για την ενδυνάμωση του ρόλου της γυναίκας σε συνάφεια της πρότερης λειτουργίας του σπιτιού ως γυναικείας Μονής.
Στόχος είναι το «Σπίτι των Ουρσουλινών Τήνου» ή το «Σπίτι της Αγίας Ούρσουλας» διατηρώντας το θρησκευτικό και κοινωνικό του χαρακτήρα, υπηρετώντας τα ίδια ιδανικά που υπηρέτησαν και οι Αδελφές που έζησαν σε αυτό, σε συνεργασία με την Αρχιεπισκοπή Νάξου – Τήνου και τους θεσμούς της, να αναδειχθεί ακόμα περισσότερο, με δράσεις σύμφωνες με τις δυνατότητές μας, τις συνθήκες και τις ανάγκες του σήμερα.
«Καλή έμπνευση και καλή συνεργασία» ήταν η εγκάρδια ευχή του Αρχιεπισκόπου προς τα μέλη της επιτροπής, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, απέναντι στην σημαντική ευθύνη που αναλαμβάνουν ενόψει και της άφιξης του εκλεγμένου διαδόχου του.
