Κείμενο Θέμη Ροδαμίτη

Μια μοναδική τιμητική εκδήλωση στο νησί ΖΑΚ ΛΑΚΑΡΙΕΡ
Κορυφαία πνευματική προσωπικότητα για Γαλλία, Ελλάδα, Κύπρο

Το φεστιβάλ Εξωμβούργου   τίμησε τον κορυφαίο φιλέλληνα Ζακ Λακαριέρ στην Τήνο στις 04 Σεπτεμβρίου 2005, δεκατρείς μέρες πριν φύγει από την ζωή. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Έλληνας πρωθυπουργός εξέφρασαν με μακροσκελή κείμενα τα συλλυπητήρια τους.

Ήταν η μοναδική φορά που τιμήθηκε στην Ελλάδα ο άνθρωπος που “άπλωσε τον ελληνικό πολιτισμό στον κόσμο” με μοναδικό τρόπο και σπουδαία αποτελέσματα συμβάλλοντας ουσιαστικά και στην τουριστική ανάπτυξη του τόπου.

Ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, προσκαλώντας τον Λακαριέρ, αισθανόμουν ότι εκτελούσαμε, στο βαθμό που μας αναλογεί, πατριωτικό καθήκον (τι ταλαιπωρημένη έννοια κι αυτή). 

Φιλόσοφος, συγγραφέας, σύμβουλος του προέδρου Μιτεράν, ευτύχησε να ζήσει ένα τριήμερο στο φως του “ελληνικού καλοκαιριού” με μια τιμητική εκδήλωση για όλο του το έργο.

Το τελευταίο βράδυ μας βρήκε αγκαλιασμένους τραγουδώντας το αγαπημένο του ” ~Στο περιγιάλι το κρυφό~ κάτω από τη ροδιά μεσα στις μυρωδιές από το Περιβόλι του Αρχιπελάγους”.

Στα βήματα του αποχωρισμού έμεναν τα τελευταία σεμνά του λόγια από την εκδήλωση:

“… Ίσως το μόνο πράγμα που έκανα για την Ελλάδα είναι ότι μετέφρασα τους αρχαίους λυρικούς, τη Σαπφώ, τους ορφικούς ύμνους, τον Ακάθιστο Ύμνο, Μακρυγιάννη, Σεφέρη, Ρίτσο, πολλά ρεμπέτικα. Μπορεί να φαίνεται ανόητο, αλλά είναι απλό. Αυτοί που ασχολούνται με τον Ιουστινιανό δεν ξέρουν τον Βαμβακάρη βεβαίως. Αυτοί που ξέρουν τον Βαμβακάρη, γιατί πηγαίνουν στις ταβέρνες, δεν έχουν διαβάσει τη Σαπφώ ούτε τον Σοφοκλή, ή δεν ξέρουν την Αντιγόνη, και αυτό ήταν αυτό που έφερα. Από τη Σαπφώ στον Βαμβακάρη ας πούμε, από τον Ορφέα στους ρεαλιστές ποιητές και το δημοτικό τραγούδι και τα κλέφτικα. Τότε κατάλαβα ότι όλα αυτά είναι ένα και μόνο ο χρόνος δηλώνει κάποιες διαφορές…”

Ζακ Λακαριέρ σε ευχαριστούμε για όλα αυτά που έκανες για τη χώρα μας και τον πολιτισμό μας και ελπίζουμε οι μελλούμενες γενιές να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους αξιοποιώντας το πλούσιο και μοναδικό έργο σου.

Θέμης Ροδαμίτης