Άρθρο του Γεωργίου Γρηγοράκη για την Αντιηρωική ματιά της Ιστορίας του Λουκή Λάρα. Να αναφέρουμε ότι η παράσταση είχε φιλοξενηθεί φέτος το καλοκαίρι στο θεατράκι του Κουμάρου.
Το 2021, εκτός των άλλων, ενέκυψε αφιερωματικά στα 200 έτη της Εθνικής μας παλιγγενεσίας.
Το γενναίο σύνθημα των εννέα συλλαβών “Ελευθερία ή Θάνατος” όπως αποτυπώθηκε στη γαλανόλευκη, απαντήθηκε ηρωικώς καταφατικά και έμελλε να αλλάξει με χρώμα Ελληνικό την ιστορία των ελεύθερων και δημοκρατικών λαών.
Η ιστορία ωστόσο καταγράφει την ηρωική της πλευρά. Η γραφίδα της δε δίνει χώρο στο περιθώριο. Το καθημερινό παραμένει αδιάφορα αθέατο και το συμβατικό είναι επιμελώς αντιηρωικό.
Ανάμεσα όμως στο ¨Ελευθερία ή Θάνατος¨, ακροβατεί ο απλός, καθημερινός και λιγότερο γοητευτικός αγώνας για επιβίωση. Το κείμενο του Δημητρίου Βικέλα σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη μας καταξιώνει την αντιηρωική του μάτια. Εκείνη τη λιγότερο συναρπαστική, με σημείο αναφοράς ένα κομπάρσο της ζωής, με τις αδύναμες στιγμές της ασθενικής του κράσης αλλά και της φωλιασμένης του γενναιότητας. Με το ξεδίπλωμα όλων των δειλών και συνάμα θαρραλέων πτυχών του. Με τη συνύφανση όλων των δυναμικών αντιθέσεων του εσώτερου κόσμου του .
O αντι-ήρωας Λουκής Λάρας , μας φυλλομέτρα το προσωπικό του χρονολόγιο στα διακυβευμένα όρια της επαναστατικής Ελλάδας. Ένα τόσο δα πιόνι – έρμαιο στη σκακιέρα των σκληροτράχηλων στρατοπέδων. Περιφέρει προς επιβίωση τη σύγκορμα φοβισμένη ύπαρξη του, όπως το ευπαθές φως του κεριού που αγωνιά να βρει καταφύγιο στην παλάμη του χεριού.
Ο Μανώλης Μαυροματάκης ενσαρκώνει τον Λουκή Λάρα, σε ένα συγκλονιστικό μονόλογο – αποκάλυψη μιας πολλαπλής αλήθειας . Από το ταπεινό του ανάστημα ευωδιάζει ένα άρωμα ερμηνείας πανάκριβο, σπάνιo και μεθυστικό! Καθηλωτικός εξ΄ αρχής και έως το τέλος, υπερακοντίζει φωτισμούς, ήχους, μουσικές, σκηνικά. Καταπίνει μεμιάς ολόκληρη τη σκηνή.
Αναμετριέται με την ανθρώπινη φύση του. Με αριστουργηματική καλλιέπεια γίνεται νάνος και γίγαντας μαζί.
Μάρτυρες μιας μεγαλειώδους βιωματικής ερμηνείας, μιας κατάθεσης ψυχής που κέρδισε δικαιωματικά το παρατεταμένο χειροκρότημα και τη ρίγη συγκίνησης στους αναμφίβολα ευεργετημένους θεατές.
Για όποιον επιθυμεί στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για ελάχιστες μέρες.
Γ. Ν. Γ
