Η “Ανατολή του Πόρτο” θέλει να σας ενημερώσει ότι τα Θεοφάνεια, Δευτέρα, 06 Ιανουαρίου σας περιμένει από το μεσημέρι για “γευστικά” ταξίδια. Ειδικότερα πέρα από το πλούσιο μενού μας θα βρείτε: Πανσέτα σούβλας, κοντοσούβλι, ποικιλία μεγάλη σε παλέτα, μπιφτέκι γίγας και γίγας σουβλάκι κοτόπουλο & χοιρινό.
Ήταν Πέμπτη, 03 Ιανουαρίου όταν το Τήνος Today εμφανίστηκε στο “ειδησεογραφικό ταμπλό” της Τήνου. Ήδη τότε υπήρχαν αξιόλογοι ιστοχώροι όπου παρείχαν με συνέπεια την μετάδοση της πληροφορίας. Ωστόσο, θέλαμε εμείς να δώσουμε το κάτι άλλο, το διαφορετικό … αυτό που έλειπε. Την αμεσότητα. Σχετικά γρήγορα μας φτάσατε να είμαστε στις πρώτες επιλογές των απανταχού Τηνίων αναφορικά με την ενημέρωση σας.
Έχουμε κάνει λάθη, παραβλέψεις όμως έχουμε ανεβάσει και την ποιότητα μας στο κομμάτι της ύλης. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους έχουν βοηθήσει από το δικό τους μετερίζι ώστε να φτάσουμε σήμερα να κλείνουμε εφτά (7) χρόνια λειτουργίας. Τους αναγνώστες μας που συνέχεια μέσα από τα σχόλια τους προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι και τέλος στους επαγγελματίες που προβάλλονται στον ιστοχώρο μας .
Με τον ερχομό του 2020 αποφασίσαμε να προβούμε σε μια αλλαγή. Το site μας (www.tinostoday.gr) θα αλλάξει πλατφόρμα υποστήριξης. Τι σημαίνει αυτό; Πιο γρήγορο, πιο γραφιστικό, πιο ευέλικτο μα πάνω απ’ όλα πιο συμβατό σε όλες τις πλατφόρμες και διαστάσεις οθονών. Έτσι, από αύριο μέχρι και την Κυριακή το βράδυ θα βρισκόμαστε εκτός λειτουργίας με σκοπό να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες.
Φυσικά περιμένουμε τα σχόλια σας για τις όποιες αλλαγές και τις δικές σας προτάσεις σχετικά με χαρακτηρίστηκα και ιδέες που θα θέλατε να υλοποιηθούν στο μέλλον.
«Η συνεχής βελτίωση είναι καλύτερη από την αργοπορημένη τελειότητα»
Ευχαριστούμε για την κατανόηση σας.
Tinos Today
www.tinostoday.gr
tinostoday@gmail.com
Η τύχη είναι μια έννοια που ξεπερνά τα στενά σύνορα και είναι βαθιά ριζωμένη σε πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο. Η ιδέα ότι ορισμένες ενέργειες, αντικείμενα ή σύμβολα μπορούν να επηρεάσουν την τύχη βρίσκει παγκόσμια απήχηση. Ωστόσο οι τρόποι με τους οποίους οι διάφοροι πολιτισμοί αντιλαμβάνονται και αλληλεπιδρούν με την τύχη ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό. Από μοναδικές τελετουργίες έως ισχυρά σύμβολα, οι πεποιθήσεις γύρω από την τύχη αντανακλούν το αντιφατικό της ανθρώπινης φύσης. Ας δούμε παρακάτω τον τρόπο με τον οποίο διάφοροι πολιτισμοί αντιλαμβάνονται την τύχη στην καθημερινή τους ζωή.
1. Φενγκ Σούι στον κινεζικό πολιτισμό
Στον κινεζικό πολιτισμό, η τύχη συνδέεται στενά με την πρακτική του Φενγκ Σούι, μιας αρχαίας τέχνης που επιδιώκει την εναρμόνιση των ατόμων με το περιβάλλον τους. Η διάταξη των αντικειμένων, ο προσανατολισμός των κτιρίων, ακόμη και οι χρωματικοί συνδυασμοί που χρησιμοποιούνται στα σπίτια πιστεύεται ότι επηρεάζουν τη ροή της ενέργειας ή Τσι, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει την τύχη. Για παράδειγμα, η τοποθέτηση ενός καθρέφτη προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση θεωρείται ότι εκτρέπει την αρνητική ενέργεια, ενώ η στρατηγική τοποθέτηση φυτών ή υδάτινων στοιχείων μπορεί να προσελκύσει πλούτο και ευημερία. Το Φενγκ Σούι εξακολουθεί να αποτελεί κατευθυντήρια αρχή τόσο στο σχεδιασμό του σπιτιού όσο και στις επιχειρηματικές πρακτικές στη σύγχρονη Κίνα.
2. Η κούκλα Daruma στην Ιαπωνία
Στην Ιαπωνία, η Κούκλα Daruma είναι ένα δημοφιλές σύμβολο επιμονής και καλής τύχης. Έχοντας ως πρότυπο τον Bodhidharma, τον ιδρυτή του Βουδισμού Ζεν, αυτές οι κούκλες πωλούνται συνήθως με κενά μάτια. Η παράδοση περιλαμβάνει το βάψιμο του ενός ματιού ενώ κάνεις μια ευχή ή θέτεις έναν στόχο. Μόλις εκπληρωθεί η ευχή, ζωγραφίζεται το δεύτερο μάτι, που σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του στόχου. Το τελετουργικό αυτό αναδεικνύει την ιαπωνική πίστη στην προσωπική ευθύνη και την ιδέα ότι η τύχη είναι κάτι που πρέπει να καλλιεργηθεί με προσπάθεια και αποφασιστικότητα.
1. Το τετράφυλλο τριφύλλι στην Ιρλανδία
Στους δυτικούς πολιτισμούς, ιδίως στην Ιρλανδία, το τετράφυλλο τριφύλλι είναι γνωστό σύμβολο καλής τύχης. Σύμφωνα με την παράδοση, κάθε φύλλο αντιπροσωπεύει κάτι: την πίστη, την ελπίδα, την αγάπη και την τύχη. Η εύρεσης ενός τετράφυλλου τριφυλλιού είναι εξαιρετικά σπάνια. Αυτό προσθέτει στις μυστικιστικές του ιδιότητες, καθιστώντας το ένα πολύτιμο γούρι για όσους είναι αρκετά τυχεροί να ανακαλύψουν ένα. Αυτή η πεποίθηση είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στην ιρλανδική κουλτούρα που το τριφύλλι έχει γίνει ένα διαχρονικό σύμβολο της ιρλανδικής ταυτότητας και κληρονομιάς, που συχνά συνδέεται με τους εορτασμούς της Ημέρας του Αγίου Πατρικίου.
2. Το «χτυπάω ξύλο» στη Δυτική Ευρώπη
Η πρακτική αυτή είναι για την αποτροπή της κακοτυχίας και είναι διαδεδομένη σε πολλούς δυτικούς πολιτισμούς, ιδίως στην Ευρώπη. Αυτή η δεισιδαιμονία πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες της στις αρχαίες παγανιστικές παραδόσεις, όπου τα δέντρα θεωρούνταν ότι φιλοξενούσαν πνεύματα ή θεούς. Με το χτύπημα στο ξύλο, οι άνθρωποι προσπαθούσαν να επικαλεστούν την προστασία αυτών των θεοτήτων και να εξασφαλίσουν καλή τύχη. Σήμερα, το τελετουργικό αυτό εξακολουθεί να αποτελεί έναν συνηθισμένο τρόπο για την αντιμετώπιση της γρουσουζιάς στην καθημερινότητά μας αποδεικνύοντας πώς οι αρχαίες πεποιθήσεις έχουν μείνει ακόμη βαθιά ριζωμένες στη σύγχρονη κοινωνία. Μπορεί κάποιος να παίζει στο online από το σπίτι του froutakia NetBet και ξαφνικά να τον ακούς να χτυπά το ξύλο στο γραφείο του. Είναι και αυτό κάτι!
1. Ο ρόλος των φυλαχτών στους αφρικανικούς πολιτισμούς
Σε πολλούς αφρικανικούς πολιτισμούς, τα φυλαχτά παίζουν καθοριστικό ρόλο στην προστασία των ατόμων από την κακοτυχία και τα κακά πνεύματα. Για παράδειγμα, στη Δυτική Αφρική, τα gris-gris είναι μικρά υφασμάτινα σακουλάκια που περιέχουν ένα μείγμα από βότανα, πέτρες και άλλα υλικά που θεωρείται για κάποιους ότι έχουν μαγικές ιδιότητες. Αυτά τα φυλαχτά συχνά φοριούνται ή μεταφέρονται σε μια τσάντα, για να προσελκύσουν την καλή τύχη, να απομακρύνουν τις αρρώστιες ή να εξασφαλίσουν την επιτυχία σε επαγγελματικό επίπεδο. Η πίστη στη δύναμη αυτών των αντικειμένων αντανακλά μια κοσμοθεωρία όπου το πνευματικό και το υλικό πεδίο είναι βαθιά συνδεδεμένα μεταξύ τους.
2. Ονειροχρόνος και τοτέμ των ιθαγενών της Αυστραλίας
Μεταξύ των πολιτισμών των ιθαγενών της Αυστραλίας, η έννοια του Ονειροχρόνου, αντιπροσωπεύει την πνευματική ουσία του κόσμου και το προγονικό παρελθόν. Τα τοτέμ, συχνά με τη μορφή ζώων, φυτών ή φυσικών φαινομένων, πιστεύεται ότι ενσαρκώνουν το πνεύμα των προγόνων και θεωρούνται προστάτες και πηγές τύχης. Η σύνδεση μεταξύ των ατόμων και των τοτέμ τους επηρεάζει τη συμπεριφορά, τη λήψη αποφάσεων, ακόμη και τις κοινωνικές δομές στις κοινότητες των ιθαγενών. Καταδεικνύεται κατά αυτόν τον τρόπο η βαθιά επίδραση των πνευματικών πεποιθήσεων στην καθημερινή ζωή.
Ενώ τα σύμβολα, οι τελετουργίες και οι πεποιθήσεις γύρω από την τύχη μπορεί να διαφέρουν από πολιτισμό σε πολιτισμό, η υποκείμενη επιθυμία να επηρεαστεί η μοίρα είναι ένα κοινό νήμα που ενώνει την ανθρωπότητα. Είτε μέσω της προσεκτικής διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης, είτε μέσω της μεταφοράς ενός γουριού, είτε μέσω της συμμετοχής σε πατροπαράδοτες τελετουργίες, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να αναζητούν τρόπου,ς για να βελτιώσουν την τύχη τους. Αυτές οι οπτικές για την τύχη όχι μόνο προσφέρουν μια εικόνα των διαφορετικών τρόπων με τους οποίους οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με το άγνωστο, αλλά υπογραμμίζουν επίσης τη διαρκή σημασία της ελπίδας, της πίστης και της επιμονής στη διαμόρφωση της μοίρας μας.
Μια ξεχωριστή ημέρα για μικρούς και μεγάλους ήταν η 1η Οκτωβρίου 2018. Ήταν η ημέρα όπου παραδόθηκε σε χρήση ο ανακαινισμένος Παιδικός Σταθμός του Δήμου Τήνου, ολοκληρώνοντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο μια προσπάθεια που ξεκίνησε το 2014, κάνοντας ταυτόχρονα πράξη, το όραμα του αειμνήστου Δημάρχου Σίμου Ορφανού.
Σε μια σεμνή τελετή, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Νομικού Προσώπου Δήμου Τήνου κ. Κώστας Ψάρρος, αναφέρθηκε σε όλη τη διαδρομή του έργου, από τη στιγμή που ξεκίνησε να υπάρχει σαν σκέψη έως την ολοκλήρωσή του.
Στο σύντομο χαιρετισμό του, ο κ. Ψάρρος, τόνισε ότι: «Αισθάνομαι ιδιαίτερα υπερήφανος που έφερα εις πέρας την εντολή που μου είχε δώσει ο Σίμος Ορφανός για τη δημιουργία ενός σύγχρονου Παιδικού Σταθμού. Είναι ένα έργο του συνδυασμού «Δημιουργική Πορεία», με ηγέτη το Σίμο Ορφανό, προς τιμή και εις μνήμη του οποίου και μετά από πρότασή μου, την οποία έκανε ομόφωνα αποδεκτή τόσο το Διοικητικό Συμβούλιο του Νομικού μας Προσώπου, όσο και το Δημοτικό Συμβούλιο, θα ονομαστεί ο Παιδικός Σταθμός «Σίμος Ι. Ορφανός».
Ακόμα, ο Πρόεδρος ευχαρίστησε όλους όσους βοήθησαν να ολοκληρωθεί το έργο και ιδιαίτερα τις Υπηρεσίες του Δήμου Τήνου, που χάρις τις ενέργειές τους ξεπεράστηκαν όλα τα εμπόδια. Ευχαρίστησε επίσης το Διευθυντή και το προσωπικό του 1ου Δημοτικού Σχολείου που φιλοξένησε τον Παιδικό Σταθμό καθ’ όλη τη διάρκεια των εργασιών.
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Δήμαρχος Τήνου κ. Γιάννης Σιώτος, ο οποίος, υποσχέθηκε ότι σαν Δημοτική Αρχή θα είναι πάντα κοντά στους μικρούς μαθητές του Παιδικού Σταθμού, ευχαριστώντας κι αυτός με τη σειρά του, όλους όσους βοήθησαν στην ολοκλήρωση του έργου. Τόνισε ότι ο Παιδικός Σταθμός είναι μια μεγάλη οικογένεια και πως η Δημοτική Αρχή θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για την εξέλιξή του.
Αμέσως μετά ο Δήμαρχος κάλεσε την Ολυμπία Ορφανού και έκαναν μαζί τα αποκαλυπτήρια της επιγραφής, με την ονομασία του Παιδικού Σταθμού «Σίμος Ι. Ορφανός».
Ακολούθησε ο Αγιασμός, το κόψιμο της κορδέλας από την κόρη του Σίμου Ορφανου, Ολυμπία Ορφανού και τον Πρόεδρο κ. Ψάρρο. Η τελετή ολοκληρώθηκε με παραδοσιακό κέρασμα.
Στην καρδιά της Τήνου, ανάμεσα σε κάμπους που μοσχοβολούν γη, ιδρώτα και ιστορία, στέκει αγέρωχη η Κώμη – ένα από τα αρχαιότερα και πιο ζωντανά κεφαλοχώρια του νησιού.
Εκεί, σαν μυστική φλόγα που ποτέ δεν σβήνει, διατηρείται ένα έθιμο βαθιάς μνήμης και κοινοτικής αγάπης: το λεγάτο.
Το λεγάτο δεν είναι απλώς μια παράδοση. Είναι ένας ζωντανός κρίκος με το παρελθόν, μια μαρτυρία μιας εποχής όπου η προσφορά ήταν ιερή πράξη και η μνήμη αιώνια υπόσχεση.
Η λέξη του έρχεται από τα βάθη της Ιστορίας: από το λατινικό legatum – κληροδότημα. Στους καιρούς της Βενετοκρατίας και της Οθωμανικής εποχής, όταν οι κοινωνίες στηρίζονταν στον ιστό της κοινότητας, ευγενείς ψυχές άφηναν δωρεές στις εκκλησίες και στα χωριά τους, με την απαίτηση να προσφέρονται εσαεί λειτουργίας υπέρ αναπαύσεως και δώρα αγάπης: τροφή, βοήθεια, προσευχή.
Έτσι και στην Κώμη: αιώνες πριν, ένας ταπεινός κάτοικος δώρισε ένα περιβόλι στην εκκλησία του χωριού.
Μα η δωρεά του δεν ήταν απλή: την σφράγισε με τη ρητή επιθυμία να διανέμονται «περπέτουα» – αιώνια – ρεβύθια στους συγχωριανούς του. Μια πράξη σιωπηλής μεγαλοσύνης, που ρίζωσε στην ψυχή του τόπου και άντεξε στον χρόνο.
Κάθε Μεγάλη Πέμπτη, το καζάνι έπαιρνε φωτιά στην πλατεία. Ο αέρας γέμιζε με το άρωμα της γης και της παράδοσης. Οι κάτοικοι, με τα κατσαρολάκια στα χέρια, αντάμωναν γύρω από το καζάνι για να παραλάβουν το μερίδιό τους – όχι απλά τροφή, αλλά ευλογία, δεσμό, τελετουργία συλλογικής μνήμης.
Σήμερα, η φλόγα του λεγάτου καίει ακόμα. Ο πολιτιστικός σύλλογος συνεχίζει να στρώνει το κοινό τραπέζι, στην ενοριακή αίθουσα, όπου κάτοικοι και επισκέπτες μοιράζονται το λιτό γεύμα και την άσβεστη ζεστασιά της κοινότητας. Σε μια σεμνή, αλλά μεγαλειώδη συνεύρεση, που τιμά τον πηγαιμό για το Πάσχα, τιμά την ίδια την έννοια του ανήκειν.
Η Κώμη, με ιστορία που αγγίζει τα 2.400 χρόνια, κρατάει ακόμα το όνομά της αναλλοίωτο από τον 4ο αιώνα π.Χ. – ένας ζωντανός θεματοφύλακας πολιτισμού και πνευματικής αντοχής.
Στα λιθόστρωτα δρομάκια της Μέσα και της Κάτω Κώμης ξεπροβάλλουν μοναδικά μνημεία: ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, με την περίτεχνη baroque αρχιτεκτονική του, κτισμένος στα ερείπια ναού του Ποσειδώνα· και η εκκλησία του Ονόματος της Παναγίας, με το λευκό μάρμαρο και το καμπαναριό στολισμένο με γεωμετρικά μοτίβα που θυμίζουν τον ασύγκριτης καλλιτεχνικής αξίας Τηνιακό περιστεριώνα.
Μπροστά απλώνεται ο κάμπος: η ζωντανή κιβωτός του μόχθου. Εκεί, με τα χέρια ροζιασμένα από τον ήλιο και τη δουλειά, οι Κωμ’τιανοί, απόγονοι των αρχαίων Θρυησίων,καλλιεργούν τη γη με τον ίδιο σεβασμό όπως οι πρόγονοί τους, γεννώντας πολύτιμους καρπούς – αγκινάρες, πατάτες, κηπευτικά – που τροφοδοτούν το νησί και πέρα από αυτό.
Οι άνθρωποι της Κώμης, με τα πλατιά χαμόγελα και τις καρδιές γεμάτες ήλιο, είναι οι τελευταίοι φορείς ενός κρυμμένου πολιτισμού: ενός πολιτισμού όπου η προσφορά δεν είναι επιτήδευση, αλλά τρόπος ύπαρξης.
Το λεγάτο, με τη διαχρονική του υπόσχεση, συνεχίζει να ενώνει το χθες με το σήμερα. Σαν ένα αόρατο νήμα που διδάσκει ότι οι πιο μεγάλες παραδόσεις γεννιούνται από σιωπηλές πράξεις αγάπης – και αντέχουν όσο αντέχει και η πίστη στον άνθρωπο.
Η Κώμη συνεχίζει να αφηγείται την ιστορία της.
Σε όποιον έχει καρδιά ν’ ακούσει.
Και ψυχή ν’ αγγίξει.
ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΧΑΛΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΓΑΤΟ
